3582279192

BEHAWIORYZM

1.    Założenia behawioryzmu:

•    człowiek jest układem zewnątrzsterownym, jego zachowanie jest całkowicie kontrolowane przez środowisko zewnętrzne,

•    dzięki odpowiednim sposobom manipulacji środowiskiem można modyfikować reakcje ludzkie,

•    system kar i nagród decyduje o tym czego człowiek unika i do czego dąży

•    procesy psychiczne nie odgrywają żadnej roli w nawigowaniu ludzkim zachowaniem, w żaden sposób nie wpływają na człowieka.

2.    Przedstawiciele behawioryzmu:

Watson (ojciec behawioryzmu), Pawłów, Hull, Skinner, Tolman, Thorndeik.

3.    Warunkowanie klasyczne

to uczenie się znaczenia jakiegoś pierwotnie obojętnego bodźca dzięki temu, że

systematycznie poprzedza on jakiś bodziec, który znaczenie już ma.

I etap

Pożywienie

(bodziec bezwarunkowy)

Ślinienie się (reakcja)

Ślinienie się (reakcja)

II etap

Dzwonek +    Pożywienie

(bodziec obojętny) (bodziec bezwarunkowy)

III etap Dzwonek

(bodziec bezwarunkowy)

Ślinienie się (reakcja)

Warunkowanie instrumentalne

Uczenie się znaczenia jakiejś pierwotnie obojętnej reakcji dzięki temu, ze po niej pojawia się jakiś pożądany stan rzeczy (wzmocnienie pozytywne, nagroda), albo unikamy czegoś niepożądanego(wzmocnienie negatywne, kara).

4. Generalizacje bodźca

Jest to zjawisko polegające na tym, że reagujemy na wszystkie bodźce podobne do bodźca warunkowego. Np. Jeżeli dziecko doznaje przemocy w rodzinie ze strony ojca to jego reakcja na ojca może zostać przeniesiona na wszystkich mężczyzn.

S. Konsekwencje stosowania kar:

• kara nie eliminuje zachowań niepożądanych, jedynie tłumi je i wycofuje na pewien

•    kara generalizuje proces hamowania i uogólnia go,

•    unikanie źródła karania

•    kara zawsze wywołuje emocje negatywne często zaburzenia emocjonalne, które zwrotnie zwiększają ilość zachowań niepożądanych,

•    wielkość kary jest zwykle nie adekwatna do zachowania, natomiast jest adekwatna do stanu emocjonalnego osoby karzącej.