Definicja 1 Doświadczeniem losowym nazywamy doświadczenie, którego wynika nie da się z góry przewidzieć i które może być powtórzone w tych samych warunkach.
Przykłady doświadczeń losowych: rzut monetą, rzut kostką, losowanie karty z talii, czas eksploatacji dysku twardego w komputerze danego typu.
Definicja 2 Zbiór wszystkich możliwych wyników doświadczenia losowego nazywamy przestrzenią zdarzeń elementarnych i oznaczamy symbolem fi. Każdy element przestrzeni zdarzeń elementarnych nazywamy zdarzeniem elementarnym.
Definicja 3 Zdarzeniem losowym nazywamy dowolny podzbiór przestrzeni zdarzeń elementarnych. Zbiór wszystkich zdarzeń losowych oznaczamy symbolem P.
Definicja 4 Zdarzeniem pewnym nazywamy zdarzenie f1.
Zdarzeniem niemożliwym nazywamy zdarzenie 0.
Zdarzeniem przeciwnym do zdarzenia A nazywamy zdarzenie A' = fi — A.
Definicja 5 Niech dana będzie przestrzeń zdarzeń elementarnych fi oraz zbiór zdarzeń losowych P. Prawdopodobieństwem nazywamy funkcję P : P [0; oo) taką, że
1. P(fi) = 1
(OO \ CO
U Ai | —^2 dla każdego przeliczalnego ciągu zdarzeń (Ai) takiego, że At n A,- = 0 gdy i ^ j.
i=i / *=i
Warunki zawarte w powyższej definicji noszą nazwę aksjomatów teorii prawdopodobieństwa. Zostały sformułowane w 1933 roku przez Kołmogorowa.
Definicja 6 Trójkę (O, P, P) nazywamy przestrzenią probabilistyczną.
Własności prawdopodobieństwa:
Niech (fi, P, P) będzie przestrzenią probabilistyczną. Jeśli A, B, Au..., An 6 P, to:
1. P(0) = 0;
2. Jeśli Ą D Aj = 0 dla i ^ j, to P ( (J Ai j = Y P{Ą)',
\j=i / *=i
3. P{A') = 1 - P(A);
4. A C B =* P{A) < P(B);
5. P(B - A) = P(B) - P(A n B);
6. ACB =* P(B-A) = P(B)-P(A);
7. Wzór włączeń i wyłączeń:
P{Ai U • • • U An) = Y, P(Ai)~ H ^»nifc) + - +
+(-i)”_1 • P(Ai n • • • n An).
W szczególności:
dian = 2: P{A U B) = P{A) + P(B) - P{A n B); dian = 3:
P{A1 U A2 U A3) =P(^) + P(A2) + P(A3) - P(Ai n A2)+
—P(Ai n a$) — P(A2 n ^3) + P{Ai nA2n >13).
1