3582321821

1.    Metodyka rekreacji

To droga postępowania oparta na zbiorze praktycznych wskazówek zasad diagnozowania i prognozowania potrzeb oraz sposobów kierowania procesem rekreacji z wykorzystaniem form, środków i metod pozwalających na uzyskanie optymalnego wykorzystania czasu wolnego dla utrzymania zdrowi, wypoczynku, rozrywki lub samorealizacji.

W dużym stopniu korzysta z metodyki innych dziedzin kultury fizycznej, zwłaszcza z metodyki wychowania fizycznego i sportu.

2.    Animator rekreacji ruchowej powinien dysponować zakresem wiedzy

-określanie celów, zadań oraz roli rekreacji ruchowej w zależności od potrzeb i oczekiwań psychofizycznych człowieka.

-sposoby osiągania zakładanych celów i zadań oraz relacje zachodzące pomiędzy walorami osobniczymi a ceiem rekreacji w aspekcie skutków biologicznych i społecznych

-prowadzenie procesu wychowania do uczestnictwa w działalności rekreacyjnej.

-diagnozowanie osobnicze, gruntowe i środowiskowe oraz kształtowanie prognozy krótko-średnio-długodystansowej

-opracowanie planów i programów rekreacyjnych z uwzględnieniem potrzeb indywidualnych i grupowych i rodzinnych.

-znajomość form, metod i środków stosowanych w nauczaniu i doskonaleniu czynności ruchowych

-ocena skuteczności stosowanych zasad i form dydaktycznych oraz organizacyjnych w procesie nauczania i doskonalenia umiejętności ruchowych

-organizowania i prowadzenie różnorodnych imprez rekreacyjnych

-ustalenie najbardziej wartościowych postaw animatora rekreacji i sposobów jego oddziaływania -umiejętności ruchowe pozwalające na swobodna prezentację nauczanych elementów technicznych -skuteczne organizowanie i prowadzenie procesu odnowy psychfizycznej, rozrywki i samodoskonalenia.

-znajomości zasad bezpieczeństwa i higieny prowadzenia zajęć oraz posiadanie umiejętności udzielania pomocy przed medycznej

-nieustanne dążenie do doskonalenie własnego warsztatu dydaktycznego poprzez udział w dokształcaniu oraz samokształceniu prowadzonym na podstawie wiedzy z zakresu rekreacji i pozostałych dyscyplin kultury fizycznej

3.    Środki i formy dydaktyczne stosowane w rekreacji I. Kulturowe uwarunkowania aktywności ruchowej

-dochodzi do (spontanicznego) powstania nowych form aktywności ruchowej -przenoszenie kompleksowej formy aktywności ruchowej z jednego modelu kulturowego do innego

interkulturowe cele rekreacji-są uniwersalne dla wszystkich wielkich kultur świata (aktywność ruchowa ma wpływ na prawidłowy wypoczynek, rozrywkę i odprężenie psychiczne sprzyja samorealizaji)

-zakres możliwości programowych rekreacji przebiega od kultur Zachodu do kultury Wschodu