3582322667

Romantyzm - tę nazwę można wyprowadzić od słowa romans, istotne są tu elementy:

-    ogromne znaczenie książki, utworu,

-    prymat literatury nad życiem,

-    trwa tzw. iiteraturyzacja życia - życie kształtuje się na wzór literatury, życia bohatera literackiego, np. moda na żółte fraki, samobójstwa, jak w „Cierpieniach młodego Wertera" (romantyzacja zachowań),

-    kult książki był powszechny w romantyzmie nawet w literaturze angielskiej, gdzie istnieje nazwa romantyzm.

Lępicki „Świat rzeczywisty i świat książek” - nazwa romantyzm pochodzi od nazwy powieść, polski romantyzm potwierdza to rozumowanie. Romantyków polskich wychowują książki, biografia mówi o estetycznych walorach życia. Funkcjonuje moda na noszenie niebieskiej kamizelki i koszuli, na samobójstwa. Odnajdujemy w utworach mistyfikacje romantyczne. Doszło do Literaturyzacja życia. Mickiewicz wykłada w Lozannie literaturę łacińską. Norwid pisze o jedynej rzeczywistości, która go interesuje - o literaturze. Wszyscy są świadomi tradycji literackiej. Mickiewicz jest romantycznym poetą i wielbi Horacego. Romantyczny - czyli taki jak w powieści.

Przełom romantyzmu, utwory przełomowe to:

-    Ballady i romanse,

-    Sonety krymskie,

-    Maria,

-    Konrad Wallenrod.

Przełom to zmiany w literaturze. Doba prześwitu romantycznego o zawiązkach. Pojawia się pytanie: czy preromantyzm to jeszcze oświecenie czy może już romantyzm?

Istnieją dwie koncepcje przełomu:

1    Ewolucyjna - przełom dokonywał się przez wiele lat, ma miejsce heterogeniczność doznań literackich, dolewanie nowego wina do starych dzbanów.

2    M. Żmigrodzka, A. Kowalczykowa - rodzaj rewolucji. Gwałtowny przełom, zerwanie z tradycją i teraźniejszością.

M. Mochnacki przychyla się do drugiej koncepcji, do rzeczywistości estetycznej. Motto: czas nareszcie przestać pisać o sztuce. Ukazuje się dzieło w chwili wybuchu powstania. Zrywa się ciągłość z tradycją. Ma miejsce urzeczywistniona rewolucja. O przełomowości w literaturze decyduje przekształcanie, modyfikacja tradycji, w tej sytuacji nowatorstwo poezji będzie śmielsze. Aktywny stosunek do modyfikowania tradycji widoczny jest też w „Balladach i romansach”. Wyróżniamy tradycję negowaną (klasycyzm polski) i aprobowaną. Mickiewicz odrzuca tradycję literacką, która nie każe sytuować dzieła w odniesieniu do „tu i teraz" autora. Jest to tradycja polskiego sentymentalizmu. Dominującym w tradycji