1060440990

- www.ortograffiti.pl --

II. Organizacja zajęć korekcyjno-kompensacyjnych

Kwalifikowanie uczniów do zajęć korekcyjno-kompensacyjnych

Do zajęć korekcyjno-kompensacyjnych kwalifikowani są uczniowie ryzyka dysleksji na podstawie Kwestionariusza rozpoznawania specyficznych trudności w czytaniu i pisaniu - klasa III opracowanego przez Martę Bogdanowicz. W rozpoznaniu ryzyka wystąpienia specyficznych trudności w uczeniu się są pomocne: wywiad z rodzicem i nauczycielem, prowadzona przez nauczyciela i terapeutę obserwacja dziecka, która obejmuje min.: jego zachowanie, zdolność skupienia uwagi, poziom rozwoju mowy (sposób mówienia i konstruowania wypowiedzi), umiejętność syntezy i analizy słuchowej, poziom koordynacji ruchowej, poziom umiejętności manualnych i grafomotoryki na podstawie wykonanych prac i wytworów.

Symptomy ryzyka dysleksji charakterystyczne dla wieku 710 lat^1:
L.p.	Obszar diagnozy	Objawy
1.	Motoryka duża	Dziecko: wykazuje się małą sprawnością ruchową całego ciała; ma trudności z nauczeniem się jazdy na dwukołowym rowerze, wrotkach, łyżwach, nartach; niechętnie uczestniczy w zabawach i zajęciach ruchowych, np. może mieć trudności z wykonaniem układów gimnastycznych.
2.	Motoryka mała	Dziecko: wykazuje się obniżoną sprawnością ruchową rąk; nie ma opanowanych w pełni czynności samoobsługowych związanych z ubieraniem się, myciem i jedzeniem; przejawia trudności z używaniem nożyczek.
3.	Koordynacja wzrokowo--ruchowa	Dziecko: ma trudności z rzucaniem piłki do celu i chwytaniem; brzydko, niechętnie rysuje i pisze, nie mieści się w liniaturze, zagina „ośle uszy”; zbyt mocno przyciska ołówek/długopis, ręka szybko się męczy, pisze wolno; ma trudności z rysowaniem szlaczków, odtwarzaniem złożonych figur geometrycznych.
~4.	Funkcje wzrokowe	Dziecko: ma trudności z wyróżnianiem elementów z całości, a także z ich syntetyzowaniem w całość, na przykład podczas układania mozaiki według wzoru; ma trudności z wyodrębnianiem szczegółów różniących dwa obrazki, z odróżnianiem kształtów podobnych (np. figur geometrycznych, liter m-n, I—t—ł) lub identycznych, lecz inaczej położonych w przestrzeni (np. liter p-b-d).

Wg: M. Bogdanowicz, Ryzyko dysleksji. Problem i diagnozowanie, Gdańsk 2003.