zarania ludzkości zarządzał, choć nie zdawał sobie z tego sprawy. Młoda, jeszcze nie do końca wykrystalizowana subdyscyplina badawcza, jaką jest zarządzanie mediami, pojawiła się w ślad za ekonomiką mediów. Niektórzy badacze zajmujący się tymi problemami wrażają pogląd, iż połączenie badań z zakresu ekonomiki mediów i zarządzania mediami jest korzystne36, jednakże wydaje się, że tak jak naukowe zarządzanie oddzieliło się od klasycznej ekonomii, tak samo zarządzanie mediami oddzieli się od ekonomiki mediów.
Ujęcie systemowe, odnoszące się do badania mediami wydaje się w ocenie autora najbardziej użyteczne dla badania tego obszaru. Tym niemniej warto też zauważyć, że na polskim gruncie nie ma w ogóle takiej subdyscypliny jak zarządzanie mediami, nie ma nawet takiego kierunku studiów. Senat Uniwersytetu Jagiellońskiego podjął uchwałę o powołaniu na kierunku kulturoznawstwo, specjalności: zarządzanie mediami od roku akademickiego 2011/2012. Będą to studia II stopnia, zarówno stacjonarne, jak i niestacjonarne.
5. Zarządzanie przedsiębiorstwem medialnym - wyzwania dla sterników i zarządzających mediami
Wydaje się, że zarządzanie mediami stanie się w najbliższych latach istotną subdyscypliną nauk o zarządzaniu. Wpłyną na to najprawdopodobniej dwa procesy, wyznaczające bieg zdarzeń medialnych, których jesteśmy świadkami: cyfryzacji i konwergencji. Za ich sprawą dokonuje się rewolucja komunikacyjna, której następstwa są trudno wyobrażalne. Jednym z najistotniejszych efektów opisywanych procesów jest konstatacja, iż po raz pierwszy w historii świata - jak zauważa M. Castells - organizacje typu sieciowego zyskają przewagę nad organizacjami typy hierarchicznego (network society37).
Opis sektora medialnego, w którym działają przedsiębiorstwa medialne, należałoby rozpocząć od określenia jego struktury, a następnie systemowego badania zachodzących w nim zjawisk i procesów związanych z własnością, finansowaniem i zasobami osobowymi organizacji medialnych. Ze względu na społeczną rolą mediów istotne są także etyczne aspekty działalności organizacji medialnych. Wydaje się, że w odniesieniu do opisu
36 Por.: Handbook of Media Management and Economics, A. B. Albarran, S.M. Chan-Olmsted, M.O. Wirth (red.), Lawrence Erlbaum Associates, New Jersey 2006, s. 2-7; T. Kowalski, Między twórczością a biznesem..., Wyd. Profesjonalne i Akademickie, Warszawa 2008, s.36-38.
37 M. Castells, The Rise of Network Society, Blackwell, Oxford 1996, s. 36.
11