2740389195

Język polski 13

Stosowność stylu	III. Tworzenie wypowiedzi.	2.1)    rozróżnia normę językową wzorcową oraz użytkową i stosuje się do nich (gimnazjum) 2.2)    sprawnie posługuje się oficjalną i nieoficjalną odmianą polszczyzny; zna granice stosowania slangu młodzieżowego (gimnazjum)	82
	III. Tworzenie	2.1) operuje słownictwem z określonych kręgów
*0	wypowiedzi	tematycznych
I		2.3) tworząc wypowiedzi, dąży do precyzyjnego
		wysławiania się (gimnazjum)
		2.4) stosuje związki frazeologiczne, rozumiejąc ich
		znaczenie (gimnazjum)
$		2.5) stosuje różne rodzaje zdań we własnych tekstach
o		(gimnazjum)
2		2.10) stosuje poprawne formy odmiany [... | wyrazów
		w^7 związkach składniowych (gimnazjum)
		2.6) wykorzystuje wiedzę o składni w stosowaniu reguł
c>		interpunkcyjnych (gimnazjum)
1 §		2.5) pisze poprawnie pod względem ortograficznym
		(szkoła podstawowa)
1:		2.6) poprawnie używa znaków interpunkcyjnych (szkoła
		podstawowa)

Komentarz

Egzamin pisemny na poziomie podstawowym

Arkusz egzaminacyjny rozpoczynał się testem składającym się z dwóch zestawów zadań różnego typu, które posłużyły sprawdzeniu określonych w podstawie programowej umiejętności rozumienia tekstu nieliterackiego. Jedną z najważniejszych umiejętności sprawdzanych podczas egzaminu, w duchu nowej podstawy programowej, była świadomość językowa. Szczególną rolę przypisano też działaniom na tekście, takim jak przekształcanie fragmentów tekstu, formułowanie pytań do tekstu oraz pisanie logicznego streszczenia tekstu. W tej części egzaminu sprawdzono również umiejętność interpretowania tekstu w kontekście treści i problematyki utworu, którego nie można pominąć w procesie kształcenia - Pana Tadeusza.

Zgodnie z Informatorem, głównym celem tej części egzaminu było sprawdzenie umiejętności dokonywania na tekście nieliterackim operacji dowodzących jego rozumienia na różnych poziomach. Każde z zadań sprawdziło złożone, zintegrowane umiejętności rozumienia tekstu na co najmniej dwóch z poziomów: poziomu znaczeń, poziomu struktury i poziomu komunikacji.

Stopień opanowania umiejętności sprawdzanych w zadaniach

Zestaw 1., oparty na fragmencie artykułu Jerzego Bralczyka Co się nosi w mówieniu?, składał się z 6 zadań otwartych krótkiej odpowiedzi i 1 zadania rozszerzonej odpowiedzi - streszczenia. Tekst poruszał problem tendencji obecnych w języku publicznych wypowiedzi (nastawienie na skuteczność, dążenie do atrakcyjności) i miał charakter typowo argumentacyjny.

Wprowadzenie do analizy tekstu na poziomach: znaczeń, struktury' i komunikacji językowej stanowiło zadanie 1.1, polegające na wyrażeniu sensu tytułu tekstu (i tym samym całego tekstu) bez użycia metafory. Sprawdzało ono złożone umiejętności - wymagało zarówno rozumienia sensu przenośni zawartej w tytule, jak i świadomości szczególnej funkcji tytułu w strukturze tekstu, a także umiejętności przekształcenia tytułu z zachowaniem jego najistotniejszego sensu (świadomość językowa). Zadanie to sprawiło maturzystom umiarkowaną trudność (poziom wykonania 0,56%). Błędy zdających wynikały najczęściej z niezrozumienia zawartej w tytule metafory i zbyt szerokiego odczytania sensów (odniesienie do języka w' ogóle z pominięciem aspektu mody językowej) lub z niezrozumienia tekstu. Niepowodzenia stosunkow o rzadko