komunikacji politycznej w Stanach Zjednoczonych, a także szybki rozwój marketingu politycznego w tym kraju.
Historia USA sprzyjała rozwojowi tej formy komunikowania społecznego. Właściwie od początku państwowości amerykańskiej obywatele w publicznych elekcjach wybierali szeryfów, sędziów, burmistrzów i prezydentów41. Nie dziwi więc, że w XIX wieku, gdy tylko wybudowano linie kolejowe większość kandydatów na prezydentów wyruszała na spotkanie ze swoimi wyborcami.
Tak, jak kolej była kamieniem milowym w XIX wiecznej historii marketingu politycznego, tak w początkach wieku XX katalizatorem rozwoju było radio. Pierwsze rozgłośnie radiowe w USA powstały w 1920 roku, a już cztery lata później kandydaci na prezydenta - John W. Davis i Calvine Coolidge kupowali czas antenowy, aby transmitować swoje przemówienia. „Rozmowy przy kominku” - słynne audycje radiowe prezydenta Roosevelta stały się częścią dzisiejszej tradycji komunikacji politycznej. Wybrany przez społeczeństwo prezydent czuł się zobowiązany do relacjonowania swoich działań wyborcom. Nie poprzestał na tym. Był pierwszym prezydentem USA, który troszcząc się o swoją popularność i chcąc znać reakcje na swoje działania, zamawiał badania preferencji społecznych42.
Kolejny powód szybkiego rozwoju nowoczesnego marketingu politycznego to raptowny wzrost znaczenia mediów a także zwiększanie się ich technologicznych możliwości. W 1952 r. w USA prawie 40% gospodarstw domowych miało telewizor, dla porównania we Francji w 1957 roku telewizor był w zaledwie 4% domów43. Dodatkowo marketing polityczny mógł się rozwijać także dzięki zaawansowanemu technicznie i metodologicznie marketingowi komercyjnemu.
Zdaniem P.J. Maarka rozwój marketingu politycznego w USA zawiera trzy etapy44:
41 Ibidem.
42 Ibidem., s. 10.
43 Ibidem.
44 Ibidem, s. 7.
12