BADAN LITERACKICH [=MBL], KRYTYKA LITERACKA Wszystkie pojęcia są odnoszone, przypominam, do polskiej tradycji i do języka polskiego. A teraz - kilka definicji:
TL - to uogólnianie wniosków wynikających z obserwacji poszczególnych dziel literackich i histoiycznej ewolucji literatury: twórzmy idealizacyjne modele struktury utworu literackiego oraz odkrywamy prawidłowości rządzące procesem historycznoliterackim. Działy: teoria dzieła literackiego, poetyka (opisow a i historyczna), stylistyka, genologia.
MBL - to zespól metod określających sposoby poznawania, interpretacji i wartościowania literatury pochodny w stosunku do wyznawanych poglądów3 na temat istoty i sposobu istnienia DL oraz relacji literatury z innymi obszarami życia społecznego. Jest również metanaukową refleksją nad instrumentarium pojęciowym i terminologicznym nauki o literaturze, zawiera w sobie historię doktryn literaturoznawczych [Cudak. Pytasz. 2000.291-296],
Amerykanie kwestie te rozwiązują nieco inaczej i, przedstawiając tylko Theory of Criticism [acz dotyczy to szerszych kwestii] tak porządkują związane z tym zagadnieniem problemy [Brogan, Preminger, 1993, 1282-1290]:
I. Cel. Zakres [.scope]
II. Rozwój
III. Najważniejsze tematy [kwestie, zagadnienia - /sswes]
A. relacja pomiędzy tekstami literackimi a kontekstem historycznym
B. znaczenie i funkcja tekstów literackich
C. definicja literatury
D. intencja i biografia
E. kry tyka jako forma w iedzy
F. przemiany
Według Słownika terminów literackich kwestie te wyglądają nieco inaczej [Głowiński& al., 1998 3, 305-306]:
MBL - gałąź NOL obejmująca dociekania nad regułami uprawiania historii literatury, sposobami i środkami analizy, interpretacji, wartościowania i problematy zowania teoretycznego zjawisk literackich, refleksję nad instrumentarium pojęciowym i terminologia literaturoznawstwa, założenia i i postulaty dotyczące celów i swoistych metod badań literackich; obejmuje także historie doktryn literaturoznawczych.
MBL każdorazowo precyzuje się na gnincie określonego kierunku w badaniach literackich. Założenia wspólne obejmują: generalne dyrektywy [metody wnioskowań, zasady klasyfikacji obiektów, sposoby budowania uogólnień], szczegółowe techniki analityczne [teksiologia].
9