Cztery grupy czynników decydujące o zachowaniu osoby diagnozowanej:
• zadania stawiane przed osobą diagnozowaną
• relacja zaufania między diagnostą a osobą diagnozowaną
• społeczny i kulturowy kontekst badania (w tym protodiagnoza)
• cechy diagnosty (ogólne preferencje poznawcze, preferencje paradygmatyczne, typ umysłu, refleksyjność)
obejmuje to wszystko, co wyprzedza właściwe badanie; to z czym obie strony - osoba uczestnicząca w badaniu i badająca - wchodzą w interakcją.
• badanie diagnostyczne to nie tylko problem poznawczy, ale - ze względu na jego interakcyjny, specyficzny charakter - także emocjonalny i to zarówno dla diagnosty jak i osoby przezeń badanej
materiał dodatkowy