6355786493

definiowaniu niepełnosprawności intelektualnej i planowaniu pracy. Jakość życia osób z intelektualną niepełnosprawnością. Tożsamość osoby niepełnosprawnej. Problem autonomii i integracji. Miejsce dorosłej osoby z intelektualną niepełnosprawnością w społeczeństwie. Problem rozwoju seksualnego. Możliwości aktywizacji zawodowe. Społeczne postawy wobec niepełnospraw nych intelektualnie, stereotypy i uprzedzenia. Zastosowanie rozwiązań ortodydaktycznych w kształceniu ucznia z intelektualną niepełnosprawnością. Tworzenie systemowych oddziaływań wspierających rozwój osoby z intelektualną niepelnospraw nością.

Wykaz literatury obowiązkowej i uzupełniającej

Zeidler W. red. Niepełnospraw ność. Wybrane problemy psychologiczne i ortopedagogiczne. Gdańsk 2007 Dykcik W. i Szychowiak B. (red.). Nowatorskie i alternatywne metody w praktyce pedagogiki specjalnej. Poznań 2002 Szumski G. Wokół edukacji włączającej. Efekty' kształcenia uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim w klasach specjalnych, integracyjnych i ogólnodostępnych. Warszawa. APS.2010 Speck O. Niepełnospraw ni w społeczeństwie. Podstawy ortopedagogiki. Gdańsk. GWP. 2005 Zakrzewska-Manteiys E. Upośledzeni umysłowo. Poza granicami człowieczeństwa. Warszawa, 2010 Sobolewska A. Cela. Odpowiedź na zespól Downa. Warszawa, 2009 Kościelska M.; Oblicza upośledzenia. Warszawa; 1995; PWN Kowalczyk G. red. Jestem. Rozważania o asertywności osób z intelektualną niepełnospraw nością. Warszaw a. CMPPP, 2006. Wyczesany J. Pedagogika upośledzonych umysłowo. Impuls. Kraków. 2005

Nazwa przedmiotu/inodulu kształcenia*)	Diagnoza psychopedagogiczna
Język przedmiotu/modułu kształcenia*)	polski
Efekty kształcenia dla przedmiotu/modułu kształcenia*) (wiedza, umiejętności, kompetencje społeczne)	Wiedza W wyniku uczestnictwa w zajęciach słuchacz powinien być w stanie definiować istotę i cel diagnozy pedagogicznej, oraz opisać i wyjaśnić zadania diagnozy' psychopcdagogicznej. Potrafi wskazać zasady diagnozy psychopedagogicznej i rozumie ich sens. Słuchacz rozróżnia kryteria oceniania cech i stanów rzeczy w diagnozie oraz potrafi wytłumaczyć sens ich zastosowania. Potrafi wskazać podstawowe etapy procesu diagnozowania pedagogicznego oraz rozumie specyfikę podstawowych technik badawczych. Zna wybrane koncepcje i narzędzia do diagnozy' wychowanka oraz jego środowiska rodzinnego i szkolnego. Zna podstawowe kryteria diagnostyczne w zakresie zaburzeń rozwoju dzieci i młodzieży.

6