6355787054

Z. Rudnicki: MATLAB - KOMPENDIUM

Wartości tekstowe (łańcuchy znaków) można przypisywać zmiennym, np.:

| Sl='Ala ma kota'; S2='i chomika'; |

Oprócz operacji realizowanych przez funkcje (patrz Tabela 2.3) możliwe jest sklejanie łańcuchów reprezentowanych przez stałe, zmienne oraz funkcje. Należy w tym celu umieścić elementy przewidziane do sklejenia we wspólnym nawiasie prostokątnym, oddzielając je przecinkami lub spacjami, np.:

S=[S1,'i psa',S2]

S =

Ala ma kotai psai chomika

Jak widać zabrakło odstępów przez spójnikami ”i” więc korygujemy wyrażenie tekstowe przypisane zmiennej S:

S=[S1,' i psa ',S2]

S =

Ala ma kota i psa i chomika

Sklejanie łańcuchów może być przydatne m.in. przy wykorzystywaniu funkcji disp. Ponieważ funkcja disp może mieć jako argument albo wyrażenie numeryczne albo tekstowe więc w przykładzie dotyczącym rozwiązywania równania kwadratowego podano taką linię poleceń wyświetlających wyniki: |disp('xl=¹); disp(xl); disp('x2='); disp(x2); |

Zamiast tej linii z czterema instrukcjami disp, można użyć jednej instrukcji disp wyświetlającej jeden łańcych znaków otrzymany przez sklejenie objaśnień z obliczonymi wartościami wyników xl, x2, jednak wyniki te trzeba najpierw przekonwertować z typu liczbowego do typu znakowego, przy użyciu

funkcji num2str(...) :_

| disp([¹xl=¹,num2str(xl), ¹ x2=¹,num2str(x2)]); |

Sklejanie łańcuchów znaków nazywane jest także katenacją lub konkatenacją. a zamiast nawiasów prostokątnych można do tego celu stosować funkcję strcat(...).

Informacje o łańcuchach znaków oraz o funkcjach do operowania na nich można wyświetlić w oknie komend poleceniami: help strings oraz help strfun.

2.2. Słowa kluczowe

Tabela 2.4. Podstawowe słowa kluczowe Matlaba to:

break - przerwij	end - koniec	persistent - trwały
case - przypadek	for - dla	return - wróć
catch - przechwyć	function - funkcja	switch - przełącz
continue - kontynuuj	global - globalne	try - próbuj
else - w przeciwnym przypadku	if - jeśli	while - podczas
elseif - - “ -	otherwise - w pozostałych przypadkach

2.3. Pisanie i uruchamianie programów

W programach pisanych w języku Matlab wykorzystuje się zarówno podstawowe instrukcje (podobne do instrukcji w językach BASIC czy Pascal) jak i bardzo bogaty repertuar różnorodnych funkcji należących albo do samego Matlaba albo do jego rozszerzeń czyli kilkudziesięciu tematycznych "toolbox-ów" wyposażonych w obszerne podręczniki (zawarte w plikach typu PDF).

Zanim przystąpisz do pisania pierwszych programów

> Utwórz swój folder w którym będziesz gromadzić te programy

> Po otwarciu Matlaba kliknij przycisk [...] (patrz rys. poniżej) i ustaw ten swój folder jako bieżący

> Otwórz okno edytora z menu File-New lub wciśnięcie ikony z symbolem pustej kartki

> Pamiętaj aby po napisaniu programu i po każdej jego modyfikacji zapisać program do pliku -zniknie wówczas gwiazdka obok nazwy pliku, którą edytor wyświetla gdy zmodyfikowany plik nie został zapisany - a dopiero potem uruchamiać.