6355787067

Z. Rudnicki: MATLAB - KOMPENDIUM

zmiennych (pierwszym znakiem musi być litera). Standardowo plik otrzyma rozszerzenie nazwy ".m" i będzie zapisany w folderze ustawionym jako bieżący. Program uruchamiamy albo z edytora (RUN) albo z okna komend przez wpisanie nazwy pliku bez rozszerzenia nazwy (.m). Programy można też pisać w innym prostym edytorze tekstowym jak "Notatnik" w Ms Windows).

3)    Tryb graficzny. Matlab posiada również środki do opracowywania programów posiadających graficzny interfejs użytkownika i wykorzystujących elementy okien dialogowych znane z Ms Windows. Programy wprawdzie nadal są częściowo tworzone w edytorze jednak częściowo mogą być generowane w sposób półautomatyczny z wykorzystaniem narzędzia typu RAD (Rapid Application Development) nazywającego się GUIDE. Polega to na wstawianiu elementów dialogu (suwaków, pól edycyjnych i t.p.) na formatki graficzne (figurę) i modyfikowaniu ich cech

4)    Tryb symulacyjny. Rozszerzeniem Matlaba jest SIMULINK - pozwalający zestawiać z różnorodnych bloków funkcjonalnych modele "analogowe" układów dynamicznych mające postać schematów funkcjonalnych (blokowych) a następnie zadawać przebiegi wielkości wejściowych i obserwować przebiegi wielkości wyjściowych. SIMULINK pozwala więc badać modele w sposób zbliżony jak na maszynach analogowych. Jest on wprawdzie dodatkowym elementem Matlaba, jednak pracę z Simulinkiem można uznać za tryb czwarty.

W Simulinku istnieje biblioteka modułów mechanicznych SimMechanics pozwalająca budować funkcjonujące modele układów mechanicznych. Dokumentacja SimMechanics jest na stronie: http://www.mathworks.com/help/toolbox/physmod/mech/ natomiast filmy demonstrujące używanie są na: http://www.mathworks.com/products/simmechanics/demos.html

1.8. Łagodny start. Działania w oknie komend.

Jak wspomniano, okno komend służy do wpisywania poleceń i wyświetlania wyznaczonych przez Matlaba wyników. W jednej linii okna komend można wpisać jedno lub kilka poleceń oddzielanych przecinkami lub średnikami.

Po zakończeniu linii klawiszem ENTER polecenia będą wykonane pod warunkiem, że mają budowę zgodną z regułami składni języka Matlab oraz, że użytym (w tej linii) zmiennym nadano wcześniej wartości. W przeciwnym przypadku wyświetlany jest komunikat o błędzie.

Wyniki wykonanych poleceń - ale tylko tych które nie zakończono średnikiem [;] - są wyświetlane w oknie komend. Na końcu linii nie musi występować przecinek ani średnik. Bardzo długie polecenia można zapisać w kilku liniach ale wtedy linię trzeba zakończyć trzema kropkami [...] jeśli dalszy ciąg polecenia będziemy pisać w następnej linii.

W pierwszych spotkaniach z Matlabem możemy wypróbować jego najprostsze możliwości w działaniach podobnych jak na kalkulatorze.

Po uruchomieniu Matlaba w oknie komend widać znak gotowości do przyjmowania poleceń :

Wpisanie 2+3 daje od razu wynik:_

» 2+3

ans =

5

»

Nie wstawiliśmy wyniku do żadnej zmiennej dlatego MATLAB użył zmiennej „ans”

Możemy wyniki obliczeń podstawiać do zmiennych np.:_

» a = 43+3*9

70

»

Jednak ta łatwość jest nieco pozorna. Pamiętajmy, że:

wszystko co wpisujemy w Matlabie musi być zgodne z regułami jego języka

Już przy najprostszych obliczeniach kalkulatorowych - czyli wpisywaniu wyrażeń matematycznych w oknie komend - obowiązuje szereg reguł które poznamy w dalszych rozdziałach. Reguły dotyczą także m.in. typów instrukcji jakie możemy wpisywać i szczegółów ich budowy.

6