również pierwsza drukowana gazeta “Wledomosti” [BeflOMocrn] (1702), wychodząca w nakładzie 2000 - 4000 egzemplarzy (jak na owe czasy był to dość duży nakład). Miała ona propagować idee państwowe Piotra I oraz rosyjski język praktyczny - bez cerkiewnosłowiańszczyzny, za to z pewnym zasobem słów obcojęzycznych. Piotr I zreformował także w 1708 roku alfabet - wprowadził grażdankę, która funkcjonuje do dnia dzisiejszego (z drobnymi zmianami wprowadzonymi po rewolucji październikowej). Wydawano też różne kompendia wiedzy w celu łatwego zapoznania Rosjan z kulturą europejską (m.in. wydano przetłumaczoną antologię poezji starożytnej). Umiłowano również symbolizm. W 1705 roku Piotr I zamówił w Amsterdamie 800 egzemplarzy książki mówiącej o używanych symbolach i emblematach. Publikacja ta była bardzo popularna w Rosji i wielokrotnie wznawiana (w czasach Katarzyny I oraz w 1812 roku). Można powiedzieć ze Piotr ostatecznie zrezygnował z tendencji barokowych i dla realizacji swoich idei państwowych wybrał kulturę klasyczną, renesansową. Car korzystał z dwóch źródeł inspiracji. Pierwszym z nich była oświeceniowa kultura europejska końca XVII wieku, drugim natomiast rodzima kultura staroruska promująca patriotyzm i ludowość. Podczas przejazdu Piotra I przez Królewiec, wstąpił on do biblioteki i nakazał sporządzić kopię “Latopisu Radziwiłłowskiego”, która trafiła do Petersburga w 1725 roku. W 1722 roku Piotr I rozkazał zbierać po monasterach stare rękopisy i przekazywać je do biblioteki św. Synodu. Władca nakazał również napisanie historii Rosji od czasów najstarszych do czasów piotrowych. Powierzył to Polikarpowowi, któiy bardzo się w to zaangażował, stworzył kompilację latopisów (jednak tylko tych ich części, które były świeckie). Jednak dzieło to nie zostało zaakceptowane przez Piotra, gdyż w jego mniemaniu nie odpowiadało jego celom ideowym. Chciał on uzyskać przedstawienie liistorii jako narzędzia realizacji polityki społeczno - państwowej jaką sam promował.
Pierwsze próby stworzenia teatru w Rosji.
Za czasów Piotra I miały miejsce pierwsze próby stworzenia nowoczesnego teatru, który miałby formować świadomość społeczną. W 1712 roku na rozkaz Piotra z Niemiec została sprowadzona trupa teatralna. Utworzono teatr publiczny pod dyrekturą Kiursta. Wystawiano tam sztuki Moliera oraz inne o charakterze miłosnym, co niezadowalało władcy, który teatr wyobrażał sobie jako trybunę idei państwowych W związku z tym przekazał stroje do teatru założonego w rezydencji jego siostry -Natalii (funkcjonował on w latach 1707-11). W;raz z przeprowadzką Natalii do Petersburga przeniesiono również teatr. Działał w Rosji także Teatr Szkolny w Moskwie. Wystawiano tam komedię napisaną przez Fiodora Żukowskiego “Sława rasijska”. Teofan Prokopowicz postanowił wówczas zasłużyć się w dziedzinie teatru i stworzyć sztukę o jaką chodziło Piotrowi I. W 1705 roku powstaje tragikomedia pod tytułem "Władimir”, która osadzona jest na bazie historii Rosji odnoszącej się do czasów Włodzimierza i jego konfliktów z poganami. W' ten sposób chciał Teofan przedstawić aktualną sytuację polityczną. Włodzimierz był uosobieniem władcy oświeceniowego, chcącego reform, kapłani natomiast to ciemnota, ostoja własnych prywatnych interesów, tradycjonaliści. Sztuka spotkała się z aprobatą Piotra I.