11923

zarządzaniu dużą rolę odgrywa uzyskiwanie informacji od innych osób oraz stosowanie urządzeń do ich utrwalania, przekazywania, przetwarzania i przechowywania.

Utrwalanie informacji ma na celu przesyłanie ich w przestrzeni i przechowywanie w czasie. Najczęściej utrwala się je w formie pisemnej jako dokumenty, zapisy niesformalizowane, teksty, rzadziej w postaci mikrofilmów czy taśm magnetofonowych. Nośnikami przesyłanych informacji są ponadto fale akustyczne i świetlne. Utrwalanie informacji jest tworzeniem mechanicznej pamięci, wspomagającej pamięć naturalną, i bywa przeplatane z przetwarzaniem tych informacji.

Przetwarzanie informacji jest logiczne lub mechaniczne. Logiczne przetwarzanie informacji nazywane jest rozumowaniem. Przejawia się ono w różnych formach jako: wnioskowanie dedukcyjne lub redukcyjne, analizowanie, syntetyzowanie (streszczanie) itp. Logicznie przekształcane są informacje słowne i liczbowe (lub występujące w postaci innych symboli). Mechanicznie przekształcane są przede wszystkim informacje liczbowe. Przetwarzanie logiczne jest zwykle w pewnej części jednoczesne z pobieraniem informacji. Przetwarzanie może dotyczyć formy lub treści.

Z przetwarzaniem formy ma się do czynienia np. w sytuacji otrzymania informacji zakodowanych (szyfry, alfabet Morsa, obcy język). Jej treść pozostaje bez zmiany -zmieniana jest tylko jej postać. Przykładem przekształcania treści może być sprawozdanie do nadrzędnej instytucji opracowane przez kierownika na podstawie informacji jego podwładnych. To sprawozdanie nie zawiera całej treści informacji uzyskanych od podwładnych, lecz jest ich uogólnieniem. Przetwarzanie treści odbywa się w procesie myślenia (bądź w komputerze) między innymi poprzez porównywanie, analizę, syntezę, uogólnienie, abstrahowanie, obliczenia itp. Utrwalenie informacji może być etapowe tj. przeplatane z ich przetwarzaniem lub końcowe.

Przekazywanie informacji może też być przeplatane z jej przetwarzaniem lub utrwalaniem. Kto chce skutecznie przekazywać informacje zdobyte samodzielnie, doskonalić swoją wiedzę i efektywnie przyswajać sobie cudze informacje musi właściwie odróżniać składniki procesów poznawczych, którymi są:

1)    poznawane przedmioty,

2)    spostrzeżenia i myśli,

3)    środki wyrażania spostrzeżeń i myśli, czyli znaki językowe i ich układy (język).

Osoby tworzące, przetwarzające, gromadzące, przekazujące i wykorzystujące informacje muszą umieć odróżniać rzeczywistość istniejącą od jej subiektywnego obrazu, powinny też wiedzieć, że nie każdy system znaków wyraża dokładnie myśli i dokładnie oznacza przedmioty czy związane z nimi zdarzenia.

Opracowanie informacji obejmuje trzy aspekty

1.    organizacyjny - ustalenie: kto i jak ma gromadzić, przetwarzać, utrwalać i przechowywać informacje; kto, komu, jakie i jak ma dostarczać informacje i jak należy z nich korzystać,

2.    techniczny - zabezpieczenie zasobów rzeczowych, niezbędnych do sprawnego gromadzenia, przetwarzania, utrwalania, przekazywania i przechowywania informacji,

3.    semantyczny - nadawanie informacjom takich form, które możliwie najdokładniej oddają myśli autora i mogą być odczytywane zgodnie z jego intencjami.