1272

Cechy specyficzne aliansów strategicznych (wielość centrów decyzyjnych, nieustanne negocjacje, konflikt interesów) nieuchronnie czynią ze współpracy nietrwałą formę zbliżenia między przedsiębiorstwami. Stwierdzenie to potwierdzają liczne badania statystyczne. Jeden ze znanych specjalistów w tej dziedzinie, K.R. Havrjan, po analizie 880 przypadków aliansów odkrył, że tylko 40% z nich przekracza cztery lata istnienia i że mniej niż 15% trwa ponad dziesięt lat. Inni badacze wykazali, że ponad jedna trzecia aliansów doświadcza poważnych trudności w trakcie pierwszych dwóch lat istnienia. Inne jeszcze badania wskazują, że ponad 50% spółek joint ventures wspólnie zarządzanych

znika lub przechodzi głęboką restrukturyzację poniżej pięciu lat od momentu ich utworzenia.²

Fakt, że alianse na ogół mają ograniczony czas istnienia i często kończą się przejęciem działalności przez jednego z aliantów, prowadzi niektórych audityków do stwierdzenia, iż alians jest tymczasowym układem, poprzez który jednemu z partnerów udaje się wzmocnić kosztem drugiego.

Alianse są w większości nawiązywane między przedsiębiorstwami pochodzącymi z triady Stany Zjednoczone - Japonia - Europa. Należy jednak podkreślić, że należące do nowo uprzemysłowionych krajów (zwłaszcza Korea Południowa) i krajów byłego bloku socjalistycznego znajdują się w trakcie bardzo szybkiego wchodzenia w światowe sieci aliansów, w tym oczywiście nawiązywania porozumień z krajami pochodzącymi z wymienionej triady. Obserwuje się również, że przedsiębiorstwa europejskie są skłonne raczej nawiązywać alianse między sobą lub z partnerami amerykańskimi. Jeśli analizuje się poszczególne kraje Europy, można dostrzec, że najaktywniejszymi europejskimi firmami są firmy francuskie a następnie brytyjskie.

Rozkład aliansów z uwzględnieniem krajów pochodzenia partnerów

Kraje	% 839 przypadków aliansów
Wewnątrz EWG	31
USA - EWG	26
EWG - Japonia	10
USA - Japonia	8
Wewnątrz USA	8
EWG - Reszta Świata	7
USA - Reszta Świata	4
Inne	6

Źródło: Morris D., Hergeret M., op. cit. - M. Romanowska „Alianse strategiczne przedsiębiorstw"

⁷ B. Garrette, J.P. Dussauge .Strategie aliansów na rynku” Paltex, Warszawa 1996, s. 26