12947

wymienionych w § 1 jest obowiązkowy wtedy, gdy prezes sądu lub sąd uzna to za konieczne.

§ 3. Niestawiennictwo należycie zawiadomionych o terminie rozprawy stron, obrońców lub pełnomocników nie tamuje rozpoznania sprawy, chyba że ich udział jest obowiązkowy.

Udział prokuratora i obrończy obowiązkowego jest obowiązkowy.

Inne strony maja tylko prawo.

O każdej rozprawie trzeba poinformować wszystkich, którzy mają prawo (nie tylko obowiązek). Dodatkowe wymogi: udział oskarżonego pozbawionego wolności Art 451. Sąd odwoławczy, na wniosek oskarżonego pozbawionego wolności, zarządza sprowadzenie go na rozprawę, chyba że uzna za wystarczającą obecność obrońcy. O prawie złożenia wniosku należy pouczyć oskarżonego. Jeżeli sąd nie zarządza sprowadzenia oskar żonego, który nie ma obrońcy, wyznacza obrońcę z urzędu.

W rozprawie musi uczestniczyć oskarżony lub chociażby jego obrońca. Tego samego wymogu nie ma do pokrzywdzonego (a przecież też może być pozbawiony wolności). Jest to przykład pewnego uprzywilejowania oskarżonego.

Przy posiedzeniach jest to jeszcze bardziej widoczne.

Art 96. § 1. Strony oraz osoby nie będące stronami, jeżeli ma to znaczenie dla ochrony ich praw lub interesów, mają prawo wziąć udział w posiedzeniu wówczas, adv ustawa tak stanowi, chyba że ich udział jest obowiązkowy.

§ 2. IV pozostałych wypadkach mają one prawo wziąć udział w posiedzeniu, jeżeli się stawią, chyba że ustawa stanowi inaczej.

§ 1- jeśli strony mogą lub muszą być na posiedzenia jest obowiązek poinformowania ich o tym posiedzeniu.

§ 2- nie zawiadamia się strony. Mogę one w nim uczestniczyć jeśli się stawią, chyba że ustawa stanowi inaczej (np. posiedzenie kasacyjne).

Tylko wyrok ogłasza się publicznie, postanowienie jest dostępne w sekretariacie.

Ustawa może też zastrzec, ze sąd może zezwolić stronom na udział w postępowaniu (np. posiedzenie zażaleniowe art. 464).

Ustawa cały czas używa sformowania strona, czyli wszystkie strony traktuje się tak samo (do 2003 roku prokurator zawsze brał udziału w każdym posiedzeniach).

-możliwość zaskarżania zapadłych decyzji

Art 425. § 1. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji przysługuje środek odwoławczy stronom, podmiotowi określonemu w art. 416 oraz innym osobom wskazanym w przepisach ustawy.

Do odwołania od orzeczenia mają prawo strony i quasi strony.

Od orzeczeń można się odwoływać jeśli nas dotyczą. Postanowienia nie muszą nas dotyczyć żebyśmy mogli się od nich odwoływać.

-prawo cip aktywnego udziału

Art 367. § 1. Przewodniczący umożliwia stronom wypowiedzenie się co do każdej kwestii podlegającej rozstrzygnięciu.

§ 2. Jeżeli w jakiejkolwiek kwestii jedna ze stron zabiera głos, prawo głosu przysługuje r ównież wszystkim innym str onom. Obrońcy oskarżonego i oskarżonemu przysługuje głos ostatni.

Kolejność dowodów (w praktyce jest inaczej):

Art 370. § 1. Po swobodnym wypowiedzeniu się osoby przesłuchiwanej na wezwanie przewodniczącego, stosownie do art. 171 § 1, mogą zadawać jej pytania w następującym porządku: oskarżyciel publiczny, oskarżyciel posiłkowy, pełnomocnik oskar życiela posiłkowego, oskarżyciel prywatny, pełnomocnik oskar życiela prywatnego, powód cywilny, pełnomocnik powoda cywilnego, biegły, podmiot, o którym mowa w art. 416, obrońca, oskarżony, członkowie składu orzekającego.

§ 2. Strona, na której wniosek świadek został dopuszczony, zadaje pytania przed pozostałymi