13660

Był on też zdania, ze związki małżeńskie ludzi zbył młodych nie są odpowiednie do płodzenia dzieci, gdyż potomstwo jest słabowite, zwykle rodzaju żeńskiego i niewielkiego wzrostu. Poza tym młode matki źle znoszą poród i często umierają. Wg Arystotelesa wiek kobiety wstępującej w związek małżeński jest również istotny ze względu na trwałość pożycia Uważał oa że zbyt młode kobiety skłonne są do nadmiernej zmysłowości

Optymalnym wiekiem dla zawarcia małżeństwa jest dla dziewcząt ok. 18-sty rok życia, a dla mężczyzn ok. 37-y. jest to okres przypadający na pełnię sił fizycznych i zapewniający koniec zdolności rozrodczych w tym samym czasie. Koniec okresu prokreacji powinien przypadał u mężczyzn na wiek ok. 54-55 lat. u kobiet 36*37 lat. co zapewnia stworzenie najkorzystniejszej struktury rodzinnej

Niewierność powinna był karana bezwzględnie, a karą miałoby był odebranie praw obywatelskich

Nadmierną płodność należałoby regulował poprzez spowodowanie poronienia płodu „zanim jeszcze życie i czucie w nie wstąpi”.

Arystoteles uważał również, że powinien obowiązywał zakaz wychowywania dzieci kalekich. Nie określił jednak sposobu na eliminacje tej grupy ze społeczeństwa.

Wychowanie dzieci do 5-ego roku życia obejmował miało odpowiednie żywienie (pokarmy bogate w mleko), ćwiczenia i zabawy mchowe oraz przyzwyczajanie dzieci do zimną co miało zagwarantował zdrowie i sprawność fizyczną W okresie od 5-ciu do 7-miu lat dzieci powmny przysłuchiwał się naukom, które będą pobierały w późniejszym okresie. Od końca 7-ego roku życia do okresu dojrzewania, powinny uczęszczał do szkoły, gdzie pobierałyby nauki zakresu gramatyki, gimnastyki rysunku oraz muzyki.

Filozof dużo uwagi poświęca stosunkom pomiędzy panem i niewolnikiem wskazując na naturalność podziału na ludzi wolnych i niewolnych. Wedhig Arystotelesa Niewolnik to obdarzone mową żywe. najdoskonalsze Narzędzie w ręku pana. „narzędzie ponad narzędzia”. Podział na ludzi wolnych i niewolników wywodzi się z natury - ..człowiek, który z natury nie należy do siebie, lecz do drugiego, jest z natury luewoliukiem" - podział na ludzi przeznaczonych do władania i do podlegania władzy następuje już przy urodzeniu. Głosił, że rozkazywanie i wykonywanie rozkazów pochodzą z natury Każdy twór przyrody ma tylko Jeden Cel gdyż każde Narzędzie najlepiej wykonuje swoje zadania jeżeli służy do jednego celu. a nie do wielu. Stąd istota, która dzięki rozumowi zdoła przewidywał, rządzi z naniry i rozkazuje z natury, ta zaś. co potrafi wykonywał jedynie te zlecenia przy pomocy siły fizycznej jest poddana i z natury niewolna. Arystoteles doszedł do wniosku, że Ludzie zajmujący się pracą fizyczną nie mogą doskonalił się w cnocie. Praca fizyczna jest nieodłącznie związana z niewolnictwem. Najważniejszym dowodem na to było Porównanie organiczne - tak jak w organizmie żywym Dusza rządzi ciałem, tak rządowi pańskiemu podlegają niewolnicy, a rządowi miasta - państwa wolni obywatele Różnica polega na tym. że obywatele mogą się rządowi przeciwstawił, ponieważ

mają Majątek i Wolność osobistą Arystoteles rządy państwowe nad ludźmi wolnymi porównywał do funkcji rozumu.

Państwo powstało w sposób naturabty - ludzie sami do tego dążyli, odpowiadało ono potrzebą osobowości ludzkiej. Dążenie do życia w grupie (indywidualny rozwój jak i rozwój zbiorowy). Arystoteles odrzucał zupełnie koncepcje umowy społecznej. Państwo to rezultat cech naniry człowieka powstałe w miarę rodzenia się dodatkowych potrzeb, wychodzących poza możliwości rodziny, łączy się ona więc z innymi rodzinami tworząc gminę wiejską Te z kolei dla uzyskania pełnej samowystarczalności tworzyły wspólnotę państwową państwo Tak więc każde Państwo powstaje na drodze naturalnego rozwoju jak pierwsze wspólnoty . Żeby był obywatelem nie wystarczy jednak zamieszkiwał danego terytorium, posiadał prawo do któregoś z czynników podstawowych, był potomkiem obywateli. Żeby nim był. trzeba aktywnie brał udział w zgromadzeniach ludowych i sądach i brał bezpośredni udział w rządach. Obywatele to ci. którzy mają czas do sprawowaiua funkcji.

Obywatelem w rozumieniu Arystotelesa, jest ten. kto jest mężem bezw7ględiue najlepszym i sprawiedliwym. W związku z tym. nie mogą nimi był ludzie prości: robotnicy, kupcy, rolnicy, ponieważ życie, jakie wiodą ci ludzie, nie jest życiem szlachetnym i nie posiadają oni wolnego czasu, a to z kolei nie pozwala na rozwijanie cnoty, oraz działalności politycznej. Obywatele więc. to ludzie ..znaczni” a nie ..masa ludowa”. Obywateli należy podzielił na dwie gnipy: jedna z nich stanowi siłę zbrojna państwa, druga zaś, zajmuje się jego sprawami. Natomiast obywatele, którzy z życia publicznego z racji wieku się wycofali mogąc zażywał zasłużonego wypoczynku, otrzymywali godność kapłańską oraz przysługujące im z-tego tymhi zaszczyty.. Jednak chłopi rzemieśbucy i kupcy, niezbędni są zdaniem Arystotelesą w każdym państwie, pebiiąc funkcje pomocnicze. Nie posiadali oni jednak żadnych praw obywatelskich Nie mogli na przykład był posiadaczami ziemi. Zdaniem Arystotelesa

własność ziemską powinna był w rękach obywateli, ponieważ to oni właśiue powinni był zamożni. Uprawą roli. jednak powinni zajmował się ich niewolnicy lub barbarzyńcy

Arystoteles zadania państwa łączył z celami etycznymi - celem państwa jest ogólna szczęśliwość, która polegał ma na cnocie obywateli, a ponieważ cnotę osiąga się na drodze wychowania i wykształcenią czynności wychowawcze są głównym przedmiotem działalności państwa. Filozof nauczał, że Państwo nie jest zespoleniem ludzi na pewnym obszarze dla zabezpieczeiua się przed wzajemnymi krzywdami i dla ułatwienia wymiany towarowej.

Cytat: