14377

Dopiero po śmierci Sokratesa, powstały dzieła pisane (dialogi). Większość z nich spisał Platon.

Platon używał Sokratesa jako obrazu swojego mistrza. Wczesne dialogi Platona są dialogami sokratejskimi (ukazują Sokratesa).

Arystofanes był komediopisarzem, napisał „Chmury” - przedstawia tam karykaturalny obraz Sokratesa, opisuje go jako najgorszego z sofistów, który zachęca dzieci aby biły swoich rodziców. Chmury opisują jak tłum postrzegał Sokratesa.

Ksenofont - pokazuje jeszcze iimy obraz Sokratesa, był strategiem wojennym.

Arystoteles - nie znał osobiście Sokratesa, ale przez ok. 20 lat był uczniem Platona.

Knkrateia- panowanie pierwiastka rozumnego nad cielesnym. Panowanie nad sobą.

Autarkia - autonomia cnoty i człowieka cnotliwego. Autonomia cnoty oznacza, że jest niezależna od czynników zewnętrzny cli, albo mamy tą cnotę zawsze i wszędzie albo jej nie mamy wcale. Honor/cnota jest czymś ważniejszym od życia. Raz utracona, nie da się jej odzyskać. Dlatego stanowisko Sokratesa nazywamy absolutyzmem - oznacza to że jest jedno dobro, jedna prawda i są to wartości obiektywne, a icli poznanie zależy wyłącznie od naszego wysiłku intelektualnego.

Platon - jego nauczycielem był Sokrates. Miał arystokratyczne korzenie. Otworzył pierwszą szkołę wyższą, stworzył metafory np. Jaskini” - cienie i echo były czymś co zajmowało ludzi, którzy przebywali w jaskini.

Momenty symboliczne:

•    kajdany - wszystko co nas ogranicza, szczególnie zmysły

•    jaskinia pod ziemią - jest to jakaś imitacja życia, lub najwyższy poziom życia.

Jeśli poznajemy świat tylko za pomocą zmysłów to poznajemy go tylko z zewnątrz, a nie poznajemy jego istoty. Jest to ubogi i zdeformowany obraz rzeczywistości. Ze stanu pozornej egzystencji wyzwala nas nauczyciel albo krytyczna sytuacja, która zmienia kąt patrzenia. Droga z jaskini jest trudna i nieprzyjemna. Poszukiwanie prawdy jest bolesna, bo można