16089

celom hitleryzmu. Wszelkie zjawiska w sferze życia kulturalnego, które odpowiadały tym celom były szczególnie eksponowane i szeroko przekazywane. Dzieła popierane przez władze liitlerowskie miały być kierowane do niewyrobionych odbiorców i przede wszystkim jak już wspomniałam gloryfikować rasę germańską. Sprowadzono kulturę i sztukę do narzędzi propagandy, ponadto miała być ona „czysta rasowo", dlatego eliminowano z życia kulturalnego eliminowano z życia kulturalnego osoby raewykazujące cech typowo aryjskich.

Sztuka zdegcnerowana

Od przejęcia władzy przez NSDAP władze III Rzeszy zwalczały wszelkie współczesne kierunki w sztuce, zaliczając je do tak zwanej „sztuki zdegenerowanej”, czyli określanej przez nazistów sztuki niezgodnej z nazistowską ideologią, innej niż oficjalna sztuka III Rzeszy, która była „czysta rasowo" i miała prezentować klasyczne wzorce piękna, a nie obrazy zwyrodniałe i zniekształcone, takie jak propagowanego przez dadaistów, kubistów, surrealistów, fowistów, impresjonistów i ekspresjonistów, czyli przedstawicieli głównych nurtów ówczesnej sztuki nowoczesnej. Oficjalna sztuka III Rzeszy opierała się na romantycznym realizmie, a jej celem było głoszenie chwały rasy panów i potęgi Niemiec.

Urzędy.

Instytucją nadzorującą wszelkie obszary życia kulturalnego zajmowała się Izba Kultury Rzeszy. Instytucja ta utworzona została 22 września 1933 roku przez ministra propagandy i oświecenia publicznego Goebbelsa, który mianował się na jej prezydenta i podzielił ją na 7 izb branżowych

•    Reichsschrifttumskammer (Izba Piśmiennictwa Rzeszy)

•    Reichsfilmkammer (Izba Filmowa Rzeszy)

•    Reichsmusikkammer (Izba Muzyki Rzeszy), prezesem do 1935 był kompozytor Richard Strauss, później Peter Raabe

•    Reichstheaterkammer (Izba Teatrów Rzeszy)

•    Reichspressekammer (Izba Prasy Rzeszy), prezes Max Amann,

•    Reichsrundfunkkammer (Izba Radiofonii Rzeszy), rozwiązana 1939

2