W procesie emisji i sprzedamy papierów dłużnych dużą rolę odgrywa rałing
■ Pozwala na ocenę jakości instrumentów i emitenta
■ Jest wykonywany przez wyspecjalizowane agencje ratingowe. przyznające emitentom stosowne noty
■ W Polsce ratingiem pozaskarbowych papierów dłużnych zajmuje się powstała w 1996r. agencja Fitch Polska SA.
Etapy procedury emisji
■ wybór agenta emisji • banku lub biura maklerskiego (w przypadku dużej emisji można zlecić tę funkcję kilku agentom lub utworzyć konsorcjum),
■ zawarcie wstępnego porozumienia między emitentem a bankiem - agentem i ustalenie daty uruchomienia programu, jego kwoty, terminu wykupu papierów,
■ dostarczenie bankowi przez emitenta dokumentów potwierdzających jego zdolność kredytową,
■ zatwierdzenie przez bank programu emisji,
■ sporządzenie memorandum informacyjnego zawierającego najważniejsze informacje o emitencie (status prawny, struktura kapitałowa, polityka inwestycyjna itp.) potwierdzone stosownymi załącznikami,
■ zawarcie umowy programowej konstruowanej przez bank zawierającej szczegółowy opis programu emisji i formę prawną instrumentu,
■ uruchomienie emisji - złożenie przez bank w imieniu emitenta potencjalnym inwestorom oferty nabycia papierów komercyjnych.
Bank może też podjąć się funkcji gwaranta
■ nieobjętej przez inwestorów części emisji
■ całości emisji
Bank może zaproponować emitentowi uzupełnienie programu linią kredytową wykorzystywaną w razie
■ niewykupienia emisji
■ przejściowej utraty płynności
Proces plasowania trwa na ogół ok. 2 tygodnie, a kolejne transze uruchamiane są według ustalonego harmonogramu.
Formy nabycia KPD
■ bezpośrednio od emitenta (rola agenta ograniczona tylko do kojarzenia zleceń),
■ zakup przez agenta emisji, a następnie odsprzedaż inwestorom,
■ zakup od innego inwestora za pośrednictwem agenta (rynek wtórny),
■ zakup od innego inwestora papierów pozostających w depozycie bankowym z pominięciem agenta emisji,
■ bezpośredni zakup od inwestora papierów w postaci materialnej - zbycie w drodze umowy cywino - prawnej (przypadek bardzo rzadki).
Organizacją obrotu wtórnego zajmuje się bank będący agentem emisji
■ Bank szuka drugiej strony transakcji
■ Handluje paperami ze swojego portfela
■ Odgrywa rolę market makera
■ Obrót jest dokonywany zazwyczajjakozmiany w zapisach na kontach depozytowych.
■ Banki podają kwotowania kupna i sprzedaży publikowane w prasie finansowej.
■ Ceny mają charakter wyłączne informacyjny.
Koszty emisji KPD
■ Koszty związane z przygotowaniem programu emisji • Prowizja banku za przygotowanie programu - płatna jednorazowo za cały okres programu -ok. 0,25% wartości emisji (przy dużych emejach możliwa jest obniżka), prowtzja dla agencji ratingowej za przygotowanie oceny wiarygodności emKenta, inne prowizje (np. za uczestnictwo w obrocie wtórnym, kwotowania itp
■ koszty proporcjonalne do wysokości zaciągniętych zobowiązań - koszty dyskonta, prowizja za uplasowanie emisji, która zależy od wartości nominalnej uplasowanej emisji i zazwyczaj wynosi od 0,2 do 1 %.
Koszty dyskonta zależą od:
■ poziomu stóp procentowych na rynku, np. W1 BOR
■ wartości emisji
■ okresu zapadalności papierów
■ relacji popytu i podaży
■ posiadanej oceny ratingowej lub jej braku