18511

jednak, już jako samodzielny doradca, dzięki opracowaniu czasowo-premiowego systemu płac oraz graficznych metod planowania i kontroli pracy w czasie, słynnych „wykresów Gantta".

U podstaw czasowo-premiowego systemu wynagrodzeń leżało dążenie do połączenia zalet dwóch klasycznych systemów płac: akordu i dniówki, przy jednoczesnym eliminowaniu ich największych wad. Chodziło głównie o zachowanie właściwego dla akordu bodźca wydajnościowego i ograniczenie nadmiernego wyrobienia normy kosztem jakości oraz rabunkowego zużycia maszyn i narzędzi.

F. B. G. Gilbretha - początkowo prowadził on amatorskie obserwacje i próby usprawnienia pracy murarzy, doszedł jednak do wniosku, że skuteczne badanie organizacji pracy na stanowisku roboczym wymaga podstaw naukowych. Zapoczątkował tworzenie rozwiniętego obecnie studium ruchu, opracowując pierwszą klasyfikację ruchów elementarnych. Tworząc metody badań ruchów roboczych zastosował tzw. cyklografię, przytwierdzając do łokci i przegubów dłoni badanych robotników żaróweczki i fotografując ich ruchy w lekko zaciemnionym pomieszczeniu.

H. Emmerson - w 1912 roku wydał swoją podstawową pracę pt. Dwanaście zasad wydajności. Do podstawowych zasad gwarantujących wysoką wydajność zaliczył:

-    jasno określony cel,

-    zdrowy osąd,

-    kompetentną radę,

-    dyscyplinę,

-    sprawiedliwe postępowanie,

-    dokładne sprawozdanie,

-    porządek w przebiegu działania,

-    wzorce i normy,