„Emocjonalny naturalizm" - ujęcie wiedzy utożsamianej z mądrością nabywaną przez osobowość, jako całość, będącą nierozerwalnie związaną z ludzkim działaniem.
W teorii organizacyjnego tworzenia wiedzy przyjmujemy tradycyjną definicję wiedzy, jako 'potwierdzone przekonanie", przy czym w porównaniu do epistemologii położony jest nacisk nie na potwierdzenie, lecz na przekonanie. Traktuje się wiedzę, jako dynamiczny i głęboko humanistyczny proces sprawdzania prawidłowości osobistych wyobrażeń.
CECHY WIEDZY:
I. Wiedza może być tworzona różnymi metodami
II. Jest trudna do uchwycenia i pełnego wykorzystania, ale w przeciwieństwie do zasobów materialnych może być wykorzystywana przez różne osoby w różnych miejscach.
III. Jest względna i wieloznaczna, co powoduje, że może być różnie interpretowana przez różne osoby.
IV. Jest dynamiczna - uchwycenie jej wycinka może prowadzić do diametralnego jej przerostu oraz ma zdolność do przyrostu w trakcie jej stosowania.
V. Ma zdolność do szybkiej dezaktualizacji (starzenia się)
VI. Potrafi się materializować, czyli uzewnętrznia się w produktach i usługach, co powoduje, że jest imitowana (jednak o różnym stopniu trudności).
VII. Implementuje się także w praktykach, strukturach i procedurach organizacyjnych
VIII. Dzięki procesowi kodyfikacji strukturyzuje się w dokumentacji .organizacyjnej i bazach danych.
IX. Wiedza, jako sama może stanowić produkt.
TYPY WIEDZY:
Jeden z najpopularniejszych podziałów wiedzy zaproponowany przez C. Savage wyróżnia 6 typów wiedzy:
1. Wiedzieć jak - to znawstwo, klasyfikacje, znajomość procedur działania.
2. Wiedzieć kto - to znajomość osób, które mogą pomóc znaleźć odpowiedź na pytanie lub pomóc wykonać zadanie.
3. Widzieć co - to wiedza strukturalna włączająca modele.
4. Wiedzieć dlaczego - to głębszy rodzaj wiedzy umożliwiający zrozumienie szerszego kontekstu działania.
5. Wiedzieć kiedy - to czasowy, rytmiczny sens działania.
6. Wiedzieć gdzie - to sens miejsca, gdzie najlepiej jest wykonać działa nia
WYKŁAD 5 -Podział wiedzy:
1. Wiedza ukryta - jest indywidualna, specyficzno-kontekstowa, trudna do sformalizowania i zakomunikowania oraz wymaga specyficznych umiejętności uczenia się.
Obejmuje ona elementy poznawcze i techniczne: