cywilna ftkrypt 2009 - 3010 (1-19)
■ zawiadomienia - to takie czyny dozwolone, które są konieczne do powstania innych uąjrawnień. np. aby móc skorzystać z rękojmi za wady rzeczy sprzedanej, musimy sprzedawcę o wadzie zawiadomić.
■ przejawy woli - są to czyny zbliżające się nieco do oświadczeń woli. albowiem związane są z ujawnieniem woli działającego na zewnątrz, nie są jednak oświadczeniem woli. gdyż to ujawnienie woli działającego na zewnątrz, nie zmierza do wywołania skutków prawnych. Wywołuje skutki prawne, ale nie jest to celem działającego, np. wezwanie dłużnika do dobrowolnego spełnienia świadczenia przebaczenie.
■ dozwolone wyrządzenie szkody
2. czyny niedozwolone to czyny niezgodne z prawem, dzielone na:
• czyny niedozwolone sensu stricto - dellkty - które rodzą obowiązek naprawienia szkody (art. 415 k.c.) Każdy czyn z winy sprawcy, rodzi odpowiedzialność odszkodowawczą. Wola sprawcy nie jest tu nastawiona na osiągnięcie skutku prawnego a na konkretne zdarzenie faktyczne.
■ naruszenie stosunków umownych - to niewykonanie lub nienależyte wykonanie zobowiązania (art 471 k.c.).
Art 471. Dłużnik obowiązany jest do naprawienia szkody wynikłej z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania, chyba że niewykonanie lub nienależyte wykonanie jest następstwem okoliczności, za które dłużnik odpowiedzialności nie ponosi.
STOSUNEK CYWILNO-PRAWNY
Podmiotem stosunku cywilno-prawnego - może być tylko taka jednostka, którą ustawodawca wyposażył w przymiot zdolności prawnej. Na mocy art 1 k.c. wskazać można, iż tymi jednostkami są osoby fizyczne i osoby prawne. Obok osób prawnych występuje hybrydalna postać podmiotów stosunku cywilno prawnego - jednostki organizacyjne ale tylko takie którym ustawodawca przyznał zdolność prawną.
Zdolność prawna - to zdolność do bycia podmiotem praw i obowiązków
Zdolność prawna osób fizycznych (człowieka)
Zgodnie z art 8 k.c. każdy człowiek ma od chwili urodzenia zdolność prawną.
Przy czym prawnie relewantne jest tylko urodzenie żywe. Innymi słowy prawnie relatywne jest tylko urodzenie żywe.
Zgodnie z art 9 k.c. przyjęto zasadę domniemania urodzenia żywego W razie urodzenia się dziecka domniemywa się, ze przyszło ono na świat żywe. Domniemanie to jest wzmszalne.
BlMa pgggte flhmadani - N*xlturus Jedynie urodzenie żywe jest istotne z punktu widzenia ustawodawcy dla ustalenia zdolności prawnej człowieka. Urodzenie martwe (zgon) nie rodzi skutku w postaci przyznania zdolności prawnej. Dziecko, które przychodzi na świat martwe, nie uzyskuje statusu osoby fizycznej, a więc nie może być podmiotem praw i obowiązków w zakresie prawa cywilnego. Nie może ono w szczególności uzyskać praw, które powstały wskurtek zdarzeń, jakie wystąpiły przed urodzeniem się dziecka. Przesłanki oceny żywego i martwego urodzenia mają charakter medyczny.
Zgodnie z art. 927 k,c. nie może być spadkobierca osoba fizyczna, która nie żyje w chwili otwarcia spadku Jednakże dziecko w chwili otwarcia spadku już poczęte może być spadkobiercą, jeśli urodzi się
[2]
data aktualizacji 3010-06-23 01:31:00