25684

Destylacja amoniaku - odbywa się w warunkach podwyższonej temperatury i nadmiaru zasady. Zasada (NaOH) użyta jest w celu ponownego uwolnienia NaOH z siarczanu amonowego i oddestylowania go z parę wodną.

(NH4)2S04 + 2NaOH ->TEMP-> Na2S04 + 2H20 + 2NH3

Wydzielony amoniak jest wiązany w nadmiarze kwasu borowego

NH3 + H3B03 (NH4JH2B03

A następnie miareczkowany mianowanym roztworem kwasu solnego (lub siarkowego) (NH4)H2B03 + HCI-> NH4CI + H3B03 2 (NH4)H2B03 + H2S04 -> (NH4)2S04 + 2H3B03

Po oznaczeniu zawartości azotu na podstawie miana kwasu solnego musimy przeliczyć tą ilość na zawartość białka. Stosuje się do tego współczynnik, który zależy od zawartości azotu w danym białku. Dla białek, w których jest około 16% azotu, współczynnik ten wynosi 6,25 (100% białka/16% azotu = 6,25). Dla pozostałych białek współczynnik wyznacza się doświadczalnie lub posługuje się istniejącymi tabelami, np.

•    Mleko i produkty mleczne-6,38

•    Mięso i przetwory, ryby, drób - 6,25

•    Fasola - 6,00

Metoda Kofranyi

•    Substancja białkowa, ogrzewana w środowisku zasadowym, wydziela określoną ilość azotu w postaci NH3, który może być oddestylowany i związany z kwasem podobnie jak w metodzie Kjeldahla w zestawie destylacyjnym Parnasa - Wagnera

•    Amoniak powstaje przeważnie z glutaminy i asparaginy oraz rozkładu niektórych aminokwasów podczas gotowania substancji w środowisku zasadowym

•    Metoda ta jest wykonywana bez uprzedniej mineralizacji próbki jak w metodzie Kjeldahla

•    Metoda wymaga obliczenia empirycznego współczynników korelacji poprzez porównanie wyników otrzymanych metodą Kofranyi i Kjeldahla

Oznaczanie składu aminokwasowego