26496

skromnego ubioru, zachowywania milczenia wobec starszych. Wpajano cześć dla rodziców i szacunek dla starców, pokorę wobec nauczycieli. Wpajano również etykę honoru, piękna, dumy, pragnienia osiągnięcia czegoś wielkiego.

•    Wychowanie muzyczne

■    Odgrywało ważna rolę w kształceniu umysłu

■    Wiązało się z kultem religijnym, z czcią bogów

■    Części wykształcenia muzycznego - muzyka (rytm, melodia i treść - nieoderwalna od śpiewu), śpiew, taniec, poezja

■    Ethos - poważny charakter utworów (wymagany)

■    Instrumentem narodowym była lutnia

■    Do śpiewu i recytacji trzeba było się wyuczyć hymnów i poematów, tak więc wychowanie muzyczne łączyło się z kształceniem literackim (poetyckim), uczono się też recytacji pamięciowej praw ojczystych, często ubranych w szatę rytmiczną. Ćwiczono pamięć, czasami umiejętność czytania i pisania, poznawano historię i bohaterów.

■    Przeważnie odbywało się prywatnie, ale pod opieka i nadzorem publicznym

•    Młodzież uczyła się życia publicznego przyglądając się zgromadzeniom, słuchając rozmów starszych, rozpraw, chodząc do teatrów, itp.

6.    VII/VIII w. p.n.e. - zmiany w świecie homeryckim

•    Tworzenie się polis (królowie przekazują swoim aristo kawałki ziemi, a z nich tworzą się polis)

•    Większość polis tworzy soją strukturę na wzór Sparty

7.    Przemiany:

•    Okres homerycki - potrzeba obrońców - młodzi wojownicy, herosi

•    Okres archaiczny - wielka kolonizacja - wciąż potrzeba wojowników, ale już nie rycerz homerycki

•    Okres klasyczny - tyrania - potrzeba posłusznego wojownika (nie indywidualisty-herosa); oligarchia -potrzeba posłusznego wojownika; demokracja w Atenach - potrzeba uczciwego, dobrego obywatela, myślącego samodzielnie, wyedukowanego

Dwa modele wychowania w polis greckich:

Na polu wychowania młodzieży, jak i w całym życiu kulturalnym Grecji, widoczne były znaczne różnice między poszczególnymi polis. Przykładem różnic w celach i sposobach przygotowania młodzieży do dorosłego życia było wychowanie w Sparcie i Atenach.

Ideał - wojownik, jeden z

wielu

Arete - dobro państwa

1. Sparta - państwo totalitarne - ethos wojownika a) Informacje ogólne

•    wojskowy charakter państwa

•    kultura dostosowana do ideałów wojskowych

•    Zróżnicowane społeczeństwo:

■    Spartanie - tylko oni mieli pełne prawa polityczne, sprawowali urzędy, obowiązywał ich zakaz pracy zarobkowej i posiadania na własność ziemi, stanowili 2*3% ludności, to oni odpowiadali za losy całego państwa, byli główną siłą zbrojną

■    Periojkowie - mieli wolność osobistą, zamieszkiwali tereny podbite, zajmowali się rzemiosłem, handlem, żeglugą

■    Heloci - zależni chłopi, przypisani do ziemi, której nie mogli opuszczać bez zgody Spartan, nie mieli żadnych praw, mieli obowiązek pracy na roli, nie można ich było sprzedać

•    Ustrój i organizacja państwa:

■    Określony przez legendarnego przywódcę i reformatora Likurga

■    Dwóch królów (pochodzili w dwóch najważniejszych rodów spartańskich) - funkcje kapłańskie, dowodzili armią

■    Władza ustawodawcza - Zgromadzenie Ludowe (apella), geruzja (rada starszych i królowie)