nego rodzaju procesów technologicznych. Powszechnie nie zdajemy sobie bowiem często sprawy z tego. że w żadnym ze stosowanych w technice procesów smarowania, środek smarowy nie podlega „konsumpcji”, w najmniejszym nawet stopniu. Odpady w procesach smarowania są nic do uniknięcia, co w sposób schematyczny pokazano na rys. 10.2. Ich negatywny wpływ na środowisko nic budzi najmniejszych wątpliwości. Rzecz w tym aby być tego świadomym i uczynić wszystko co możliwe dla zminimalizowania negatywnych skutków wynikających z zanieczyszczenia środowiska tymi odpadami. Inżynier mechanik - konstruktor, technolog czy użytkownik maszyn, świadomy ekologicznych skutków swojej zawodowej działalności, może bowiem uczynić wiele dobrego dla środowiska.
W działalności inżyniera-mechanika. występującego w roli konstruktora, technologa czy u-żytkowrnika maszyn, można wyróżnić cztery dziedziny, w których podejmowane przez niego decyzje będą pociągały za sobą określone ekologiczne konsekwencje. W poglądowym zestawieniu przedstawiono je w tabeli poniżej.
Tabela 10.1. Cztery dziedziny ekologicznych konsekwencji działalności inżyniera
1. INŻYNIERIE MATERIAŁOWA - środki smarowe - materiały konstrukcyjne - materiały na uszczelnienia |
2. TECHNIKI SMAROWANIA - w układach otw artych - w układach zamkniętych - bezobsługowe | ||
Ekologiczne konsekwencje decyzji inżyniera | |||
są zdeterminowane przez: | |||
3. KONSTRUKCJE MASZYNY - możliwości recyklingu po złomowaniu - konstrukcja węzłów tarcia i uszczelnień - dobór materiałów konstrukcyjnych - dobór środków smarowych - wybór techniki smarowania |
4. PROCES UŻYTKOWANIA - sposób użytkowania maszyn i prowa dzenia procesów technologicznych - pozyskiwanie odpadów (recykling) - uzdatnianie środków smarowych - unieszkodliwianie zużytych cieczy eksploatacyjnych i olejów smarow ych |
Ta część opracowania będzie poświęcona szczegółowemu omówieniu każdej z wymienionych grup czynników. Postęp w dziedzinie inżynierii materiałowej odnoszący się tak do materia-
2