mają charakter pierwotny i fundamentalny (zachowanie życia, zdrowia, rozwój możliwości) mają wszelkie cechy konieczności i niezbywalności życiowej, dzięki czemu stają się najczęściej wartościami moralnymi najczęściej mają charakter trwały, ponadczasowy, nie ulegają ideologiom, systemom społeczno-politycznym
są przede wszystkim przedmiotami potrzeb, składnikami „posiadania”, „żeby mieć”_
stosunku do wartości opieki są wtórne i relatywne mieszczą się w sferze postulowanych stanów rzeczy, bez których realizacji człowiek może „jakoś” żyć
są w dużej mierze zmienne i przemijające, kształtuje je czas, ideologia, warunki społeczno-polityczne
dla wychowania najważniejsze są składniki bytu osobowego, „żeby być”