29326

w ujęciu rzeczowym:    ostatecznym rezultatem procesu organizowania jest rzecz

charakteryzująca się określonym składem części oraz powiązaniami między tymi częściami. Składnikami rzeczowymi organizacji działania zespołowego są: człowiek, narzędzie, tworzywo. Występuje tu także druga grupa składników, do której zalicza się cechy organizacji, Móry.di..i5mienie.. jesL .eŁzystencjonalnie związane z rzeczowymi składnikami organizacji: procesy, relacje, zdarzenia 2. Cechy i zakres projektowania diagnostycznego.

Metoda diagnostyczna opiera się na klasycznej metodologii „time and motion study". Punktem wyjścia jest tu dokładne zidentyfikowanie istniejącego stanu i diagnoza dysfunkcji. Usprawnienie instytucji polega na eliminacji źródeł niesprawności - czyli doskonaleni stanu istniejącego.

Etapy:

1. Konkretyzacja celu i zakres projektowania zmian

a), zweryfikuj strategie instytucji - podstawa zmian listy strategii (Analiza SWOT); b). skonkretyzuj

cele szczegółowe projektowania -sporządzenie listy nieprawidłowości, ustalenie efektów, które chce

się 0 osiągnąć i ich hierarchizacja

c) skoreluj cele szczegółowe projektowania; djokreśl szczególny zakres projektowania- gdzie trzeba zmian; - sporządź listę funkcji z wykrytymi nieprawidłowościami np. sprzedaż); -zidentyfikuj obszary( np. motywacja); - określ dokładne stanowiska i komórki; e) ocena realności zamierzeń projektowych( ewentualna korekta celu); f)skonkretyzuj kryteria oceny rozwiązania organizacyjnego

2.Identyfikacja stanu istniejącego; 3.Krytyczna analiza stanu istniejącego; 4.diagnoza i

projektowanie wariantów zmian; 5.0cen wariantów i wybór najlepszego

-zmiany ilości i charakteru pionów; -utworzeniu lub eliminacji dodatkowych komórek,

stanowisk; -zmianie podporządkowania stanowisk, komórek; -zmianie podziału zadań między

komórkami; -zmianie zakresu uprawnień, zadań, odpowiedzialności; -zmianie w

dokumentach; - zmianie w przepływie informacji

1. Optimum stopnia sformalizowania

Stopień sformalizowania: proporcje między rzeczywistym poziomem sformalizowania instytucji a poziomem możliwym technicznie do zrealizowania.Optimum sformalizowania organizacja osiąga, gdy jej dalsze formalizowanie przynosi przewagę skutków ujemnych nad dodatnimi Zestaw 3

1. Miejsca komórek funkcjonalnych w strukturach sztabowo - liniowych.

Punktem wyjścia do tworzenia struktury sztabowo-liniowe jest konstrukcja więzi służbowych występujących w instytucji. Komórki sztabowe zostają powiązane więzami funkcjonalnymi nie tylko z równorzędnymi organami kierownictwa liniowego, lecz także z organami sztabowymi, skupiającymi fachowców tej samej specjalności na niższych szczeblach.

Z zakresu działania stanowisk kierowniczych wyodrębniono jednak czynności o charakterze doradczym. Do formalnego zakresu obowiązków komórek doradczych, zwanych także sztabowymi lub funkcjonalnymi, należy zbieranie informacji, ich przetwarzanie oraz przygotowywanie wariantów decyzyjnych dla przełożonych, a także doradztwo fachowe dla komórek organizacyjnych niższych szczebli. Komórki sztabowe zostają powiązane więzami funkcjonalnymi nie tylko z równo rzędnymi organami kierownictwa liniowego, lecz z organami sztabowymi, skupiającymi fachowców tej samej specjalności na niższych szczeblach. Stanowiska sztabowe powoływane są przede wszystkim przy stanowiskach kierowniczych wyższych szczebli.W miarę wzrostu stopnia skomplikowania zakresu zadań stojących przed instytucją struktury organizacyjne stają się bardziej złożone. Szczególnie rozrastają się komórki organizacyjne spełniające rolę zaplecza naukowo-technicznego lub wykonujące rozmaitego rodzaju usługi w stosunku do działań podstawowych. Koncepcja sztabowo-liniowa w tradycyjnej postaci nie potrafi do końca wyjaśnić ich miejsca i roli w