jako podmiot określający w drodze normy prawnej kształt tego stosunku, zwany częstokroć podmiotem czynnym. Stroną drugą jest podmiot, na którego norma prawna nakłada obowiązek świadczenia podatkowego, zwany podmiotem biernym.
Patrząc z innej strony na stosunek prawnopodatkowy wyróżniamy; podmiot uprawniony do otrzymania świadczenia podatkowego oraz podmiot zobowiązany do spełnienia tego świadczenia. Podmiotem uprawnionym do otrzymania świadczenia podatkowego jest najczęściej państwo lub upoważniony przez państwo, w drodze normy prawnej, związek publicznoprawny, jak chociażby jednostki samorządu terytorialnego. Podmiotem zobowiązanym do spełnienia świadczenia podatkowego jest określona przez państwo w drodze normy prawnej jednostka życia społecznego.
Zakres podmiotowy
Określone przez normę prawną jednostki życia społecznego, na które norma ta nakłada obowiązek podatkowy, tworzą zakres podmiotowy danego podatku. Przy określaniu zakresu podmiotowego najczęściej wykorzystywane są powszechnie używane w prawie kategorie podmiotowe, takie jak: osoby fizyczne i osoby prawne. Zdarza się jednakże, iż dla własnych potrzeb, normy prawa podatkowego kreują własne kategorie podmiotowe, czego współczesnym przykładem są chociażby jednostki organizacyjne nie posiadające osobowości prawnej.
Objęde zakresem podmiotowym określonych podmiotów nie jest równoznaczne z faktem, iż podmioty te są zobowiązane do płacenia
danego podatku. Zakres podmiotowy określany jest bowiem w sposób generalny i co za tym idzie obejmuje on podmioty, które potencjalnie mogą być
2