32551

Warunki produkcji i dystrybucji towarów w gospodarce światowej w ostatnich latachbardzo się zmieniły, gdyż wymogi dotyczące ruchu towarów oraz czasu ich przemieszczania uległy przeobrażeniom wraz z automatyzacją i komputeryzacją produkcji. Zwiększający się systematycznie poziom sił wytwórczych spowodował powstanie dysproporcji pomiędzy czasem produkowania towarów a czasem ich dystrybucji.

Jedną z możliwości łagodzenia dysproporcji między czasem produkcji dóbr i usług a czasem ich dystrybucji jest logistyka, definiowana jako proces zarządzania całym łańcuchem dostaw -od źródeł wydobywania surowców do ostatecznego konsumenta. W tym rozumieniu logistyka jest interdyscyplinarną dziedziną wiedzy, łączącą w swej istocie zagadnienia produkcji, dystrybucji, transportu i magazynowania w kontekście gospodarki przestrzennej.

Termin logistyka (łac. logicus, franc. loger - umieścić, ulokować, zakwaterować) jest również stosowany w terminologii wojskowej na oznaczenie systemu zaopatrzenia obejmującego dostawę i rozmieszczenie wszystkiego, co jest niezbędne dla prowadzenia działań wówczas i w tych miejscach, gdy jest to właśnie konieczne.

Zapożyczenie i przeniesienie tego pojęcia do dziedziny obiegu surowców, materiałów i wyrobów gotowych wynika, jak sądzę, z podobieństwa sytuacji, w jakiej znajdują się oddziały żołnierzy posiadających broń, lecz nie mających amunicji ani benzyny do pojazdów - z sytuacją przedsiębiorstwa, które posiada magazyny i sklepy, lecz nie ma dostaw zamówionych towarów lub też ma zamówienia na wytwarzane produkty, ale bez możliwości przetransportowania ich do nabywców. W każdej z tych sytuacji trzeba mieć to, co jest niezbędne, we właściwym czasie i miejscu i w warunkach zapewniających właściwe wykorzystanie do wyznaczonych lub powstających celów.

Konieczność powszechnego wdrażania systemów logistycznych w przedsiębiorstwach i między przedsiębiorstwami dostrzeżono w Polsce na początku lat dziewięćdziesiątych. W tym samym czasie pojawiły się także pierwsze opracowania naukowe z zakresu tej dziedziny wiedzy. W pracach tych, a także w praktyce gospodarczej, wprowadzone zostały pierwsze pojęcia, definicje, jak i pierwsze próby formułowania terminologii logistycznej.

Transport jest elementem infrastruktury społeczno-gospodarczej, rozumianej jako wyodrębniona część systemu społeczno-gospodarczego.

Infrastruktura transportowa oddziałuje na gospodarkę i społeczeństwo stwarzając warunki przemieszczania osób i ładunków w formie pośredniej - poprzez usługi transportowe, i bezpośredniej - każdemu dysponentowi środka transportu.

W skład infrastruktury transportu wchodzą przede wszystkim trzy podstawowe grupy elementów:

1)    drogi wszystkich gałęzi transportu,

2)    punkty transportowe (porty morskie, dworce, lotniska itp.),

3)    urządzenia pomocnicze służące bezpośrednio do obsługi dróg i punktów transportowych.

Podstawowe cechy ekonomiczne infrastruktury transportowej to: