przyjaci(Mmi, krewnymi.
4. Podmiot. Komponenty, wzory doświadczeń, nastawienia, wiedza, struktury emocjonalne i poznawcze Fazy i etapy:
* niemowlęctwa (0-1)
* wczesne dzieciństwo (2-4) - przedszkole
* dzieciństwo (5-12) - szkoła
* młodość (13-16-18) - osiągnięcie dojrzałości płciowej, ukończenie szkoły średniej/
* wiek dojrzały (16-18-65) - założenie własnej rodziny
* starość (pow. 65) - emerytura Etapy innego punktu widzenia:
- pierwotny (kształtowanie się osobowości przed osiągnięciem dojrzałości, wpływ głównie rodziców)
- wtórny (w obrębie instytucji np. szkoły)
- tercjalny (trzeciorzędowy - poprzez media)
Odbywają się one jednocześnie.
Socjalizacja niefortunna - jej wyniki są negatywne, nie osiąga swoich celów w prawomocny sposób.
Rezultat - powstanie dewiacji osobniczych - złamanie norm (tak dewiacje definiuje grupa) - przestępstwo lub dziwactwo. Dewiacja zależy od rodzaju społeczności, okoliczności, skali. Nie wszystkie zachowania mniejszościowe i nietypowe traktowane są jako dewiacja.
Dewiacja - adaptacja człowieka w społeczeństwie przybiera charakter anomiczny - pobawiony unormowania lub nie przestrzeganie norm.
Anomia (Merton) - zderzenie między normami a celami jednostki w obrębie kultury. Cele życiowe są nieosiągalne, bezsens działań, brak pomocy przyjaciół.
Adaptacja:
1. konformizm - jednostka akceptuje cele, normy i układ instytucjonalny w społeczeństwie.
Charakter anomiczny:
2. innowacja - akceptacja celów, ale nie środków
3. rytualizm - aprobata środków, ale ignorancja celów
4. wycofanie się ucieczka - odrzucenie celów i środków
5. bunt kontranomia - normy alternatywne RESOCJALIZACJA
Proces radykalnej zmiany osobowości - pozbawienie znaczenia dotychczasowych źródeł doświadczenia społecznego, odizolowanie jednostki od jej dotychczasowego środowiska, osiągnięcie trwałej zmiany albo tylko natychmiastowego podporządkowania się.
Goffman „O instynktach totalnych”
Środki - poniżanie, degradacja, zawstydzenie, profanacja jaźni (np. przymusowe ostrzyżenie, brak prywatności). Profanacja jaźni polega na manifestacyjnym poniżeniu tożsamości człowieka.
Wykorzenieniu towarzyszy budowa nowej jaźni, stosowanie systemu nagród i kar.
Cel: konformizm (podporządkowanie się wzorom, zach. - posł usze listwo) zewnętrzny i wewnętrzny (problem postawy).
Postawa antycypowana zachowanie ze względu na gnrpy odniesienia (normatywnego). Jeszcze do niej nie należymy.
SOCJALIZACJA- całokształt wpływów wywieranych na jednostkę przez środowisko społeczno-kulturowe, w którym ona żyje i rozwija się jakby niezależnie od wysiłków, starań wychowawcy i nauczycieli. Proces socjalizacji jest na ogół spontaniczny i mało kontrolowany.
CEL SOCJALIZACJI - poprawne przystosowanie jednostki do adekwamego funkcjonowania w rolach wyznaczonych jej przez system społeczny.
CEL WYCHOWANIA - wykształcenie pozytywnych systemów wartości, dążenie do pełnego i wszechstronnego rozwoju osobowości jednostek, daje możliwość współdziałania z otoczeniem. PEDAGOGIKA RESOCJALIZACYJNA (wg. Pytki) - jest dyscypliną teoretyczną i praktyczną zajmującą się wychowaniem osób z zaburzeniami w procesie socjalizacji, objawami nieprzystosowania i wykolejenia społecznego, paroprzestrzennego, przestępczości.
Mowa tu o osobach w stosunku do których proces wychowania i socjalizacji nie powiódł się, uważamy je za osoby z tzw. odchyleniem od normy.
RE-SOCJAL1ZACJA- jest niczym innym jak powtórną socjalizacją. Jest zatem procesem zmian, które zachodzą w osobowości jednostki (resocjalizacja nie jest możliwa bez aktywności samego wychowanka)