dotyczyła melodii utworu, zaś nazwa prosa odnosiła się do tekstu, pisanego mową niewiązaną, tj. prozą.
- prawie wszystkie sekwencje są pieśniami pochwalnymi na cześć święta, na które przypadały; rozpoczynają się zwykle wezwaniem do uczczenia uroczystości pieśnią, a kończą modlitwą.
- twórczość sekwencyjna w języku polskim nie miała w średniowiecznej Polsce możliwości rozwoju, stąd zachowane utwory są tłumaczeniami z łaciny. Polskie przekłady wykonywano zapewne w kościele po lub wśród sekwencji łacińskich. Nie były to jednak pieśni masowe, ale raczej przeznaczone dla bractw kościelnych.
- Żale Matki Boskiej pod krzyżem/PIankt świętokrzyski. Utwór znaleziono wśród tzw. Pieśni łysogórskich w rękopisie klasztoru benedyktyńskiego św. Krzyża na Łysej Górze. Termin „płankt” nawiązuje do popularnej w średniowieczu formy poetyckiej zawierającej głównie monologi cierpiącej Marii pod krzyżem. Przypuszczalnie pieśń ta jest fragmentem niedochowanego do naszych czasów widowiska pasyjnego. Kunsztowna kompozycja i ludowa prostota struktury językowej, przypominająca zawodzenie kobiet na pogrzebie, powodują, że Żale zajmują wybitne miejsce wśród polskiej liryki średniowiecznej.
HYMNY PROCESYJNE to pieśni na cześć Boga, ułożone wg ustalonych wzorów metrycznych poezji łacińskiej.
- najbardziej popularnymi procesyjnymi hymnami z cyklu pasyjnego były Gloria laus et honor tibi sit z procesji na Niedzielę Palmową i Vexilla regis prodeunt z oficjum na Niedzielę Męki Pańskiej.
- utwory hymniczne zaczęły powstawać w Polsce w XIII wieku, prawdopodobnie pierwszym autorem pieśni tego typu był Wincenty z Kielczy
- przyjmuje się, że w Polsce średniowiecznej powstało ok. 60 hymnów, większość poświęcono świętym: Wojciechowi, Jackowi, Jadwidze.
PIEŚNI GODZINKOWE. Nazwa godzinki wywodzi się z oficjum brewiarzowego, zawierającego psalmy wraz z antyfonami, responsoria, hymny, modlitwy i czytania biblijne, rozłożone wg godzin kanonicznych.
- najwcześniej spotykaną formą małego oficjum były godzinki o Męce Pańskiej i godzinki o N.M. Pannie
- najstarsza polska pieśń pasyjna, zaczynająca się od słów: Jezus Clwystus, Bog Człowiek mądrość Oćca swego, pochodzi z początków XV wieku
- Władysław z Gielniowa - Żołtarz Jezusów czyli piętnaście rozmyślenia o Bożym umęczeniu
WIERSZOWANE HISTORIE BIBLIJNE I APOKRYFICZNE
- w XV wieku pojawiają się w Polsce pierwsze tłumaczenia historyk pasyjnych. Do najbardziej znanych dziś utworów należą: pasja w Rozmyślaniu przemyskim(XVw.), pasja w Żywocie Pana Jezu Krysta oraz pasja znajdująca się w Rozmyślaniach dominikańskich (początek XVI wieku)