36029

Zjawisko ma charakter historyczny i prawdopodobnie hipoteza o powiązaniu wczesnego rodzicielstwa ze złymi warunkami materialnymi i złymi stosunkami w rodzinie, czy jej rozbiciem jako obiektywnymi przyczynami wczesnej inicjacji i ciąży daje się uzasadnić obecnie w stosunku do rodziców dzieci przebywających w domach dziecka. Współczesne polskie nieletnie matki w większości pochodzą z rodzin pełnych, a ich domy, w opinii subiektywnej, jak i sytuacja materialna, nie należą do złych. Można mówić o dziedziczeniu nieodpowiedzialnego rodzicielstwa, lub wzoru wczesnego rodzicielstwa, jeżeli pierwsze dziecko matka urodziła będąc jeszcze w młodym wieku. A zatem trzeba szukać innych determinant rozszerzania się zjawiska ciąż u niepełnoletnich: psychologicznych, moralnych, deficytów informacyjnych z zakresu różnych dziedzin (prawa, fizjologii, myślenia prospektywnego).

Wzrost liczby ciąż wśród nastolatek jest zjawiskiem ogólnoświatowym i narasta od lat siedemdziesiątych: w 1975 r. Ponad 13 min. dziewcząt na świecie zostało matkami zanim osiągnęły pełnołetność (wiek 15-18 lat w zależności od kraju). Dzieci wydawane na świat przez niezamężne kobiety stanowią 7,7 % ogółu urodzeń w Polce (dla porównania w krajach dawnego bloku komunistycznego np. Bułgarii - 18,5 %, w Rosji - 17,1 %). Zjawisko to wynika z nakładania się na siebie zmian obyczajowych, w postaci liberalizacji kontroli społecznej, i wcześniejszego dojrzewania fizjologicznego, co prowadzi do upowszechnienia się stosunków przedmałżeńskich, erotyzacji kontaktów rówieśniczych, przy znikomej znajomości antykoncepcji. Jest to skutek trendu charakteryzującego się wczesnym dojrzewaniem fizjologicznym, za któiym nie nadąża dojrzałość społeczna. W Polsce trend ten zaznaczył się (z opóźnieniem w stosunku do krajów zachodnich) od lat sześćdziesiątych, odwrotnie od stanu obecnego - silniej na wsi niż w mieście.

Jeżeli ciąża jest przypadkowa, ale wola młodocianych partnerów i ich rodziców jest pozytywna co do przyspieszenia małżeństwa, to najczęściej wybiera się to rozwiązanie i występuje do sądu o uzyskanie zgody na małżeństwo nieletnich. Jeśli jednak zdarzy się, że „dziecko urodzi dziecko”, a nieletnia matka jest sama, bez partnera będącego też ojcem jej dziecka, to jest to zawsze problem rodziny pochodzenia, różny dla ojca i matki.

Wśród matek samotnie wychowujących dzieci są także, choć mniej reprezentowane, kobiety rozwiedzione, albo nigdy nie zamężne, pozostające w koliabitacji. Zbiorowość takich kobiet jest trudna do wyodrębnienia w świetle statystyk GUS. Rekrutują się one z osób będących na starcie życiowym (zawodowym, rodzinnym, edukacyjnym), młodych wiekiem, o różnym pochodzeniu społecznym, z przewagą zamieszkałych (stale lub okresowo) w większych miastach, ale bardzo często urodzonych w miasteczkach i na wsi, imigrantów poszukujących pracy, o wykształceniu niższym niż wśród ogółu rodzin niepełnych, a także tych małoletnich, którym sąd nie udzielił zezwolenia na małżeństwo.

W 1991 r. Według badań GUS³ - 3,8 % badanych mężatek urodziło dziecko przed ślubem, a w chwili ślubu było w ciąży 36,4 % kobiet. Zdarza się również tak, że ślub jest zawierany już po urodzeniu się dziecka (3,5 %), czy nawet po urodzeniu się drugiego dziecka.

Rodziny niepełne po rozwodzie. Trzecią grupę rodzin niepełnych stanowią rodziny rozbite. Kobiety z takich rodzin mają za sobą prawnie usankcjonowane związki, doświadczenia małżeńskie i rodzinne, wspólne gospodarowanie. Jest to najliczniejsza grupa rodzin niepełnych, różniąca się od pozostałych i zróżnicowana wewnętrznie w zależności od fazy rozwojowej rodziny (a tym samym i wieku dzieci), jak i uprawnień porozwodowych ojców. W tej grupie są też najliczniej reprezentowani ojcowie wychowujący samodzielnie dzieci.

Dane demograficzne. Rokiem szczytowym dla rozwodów był 1984 r. (50,6 tyś.), choć Polska zawsze miała jeden z najniższych wskaźników rozwodów w Europie. Od 1990 r. Zmniejszała się nadwyżka małżeństw nowo zawartych nad rozwiązanymi, a już 1993 r.

Por.: Życie rodzinne i postawy prokreacyjne nowożeńców. GUS. Warszawa 1991