83737

Sztuka wg Hegla- synteza tego co fenomenalne I zjawiskowe z ideą.

Zjawiskowość ma charakter zmysłowy ta zewnętrzna forma łączy się z treścią. Sztuka wschodnia- wymiar symboliczny, sztuka chrześcijańska- wymiar romantyczny, sztuka antyczna- wymiar klasyczny. Wszystko to jest przejawem ducha historii.

Krytyka: zarówno z podejścia pozytywistycznego, krytyka ze strony kościoła- nie ma Boga tylko ogólne idee rządzące światem. Poza tym dla Hegla nie było sacrum, chociaż sam Hegel nie negował Religi ale równał ją z innymi sztukami. Religia- synteza filozofii i sztuki? Przeżycie religijne nie jest skutkiem wyznawanej religii a wynika tylko z nastawienia człowieka. Religia nie powinna być objawiona a raczej przeżywana.

Państwo w ujęciu Hegla- państwo przejaw organizacji społeczeństwa. Państwo przejaw ducha obiektywnego, naturalny produkt historii. Państwo jest uosobieniem najwyższej natury moralnej. Bez państwa jest anarchia i brak porządku moralnego. Etatyzm- uznawanie państwa za najwyższy przejaw prawa obiektywnego. Przygotowało to po części niemiecki nacjonalizm.