36072

-    Pisywał wiersze: okolicznościowe, obywatelsko-patriotyczne, dworskie i panegiryczne, satyry, sielanki oraz subtelne liryki, bajki i epigramaty.

-    Reprezentował klasycyzm stanisławowski, ale często łamał jego reguły, wplatając stylizacje barokowe.

Cechy:

-    Poezję cliarakteryzuje dydaktyzm, moralizatorski ton, retoryczność oraz dystans i powściągliwość w wyrażaniu poetyckiego ”ja".

-    Łączy w sobie jednocześnie dążenie do retorycznej, uroczystej wypowiedzi oraz walkę z szablonem językowym.

-    Bogactwo języka - zdania rozbudowane, pełno neologizmów', archaizmów i wyrażeń potocznych. Nowoczesna budowa zdań, skrótów ość i zwięzłość, tendencje do aforystycznych formuł, sentencje.

-    Clrarakterystycznymi motywami występującymi w jego lirykach są sfery niebieskie, kosmos, granice poznania.

-    Fascynacja techniką.

-    Dążenie do jasności i dobitności stylu z bar okowym

-    plastyczne opisy/ ujęcia obrazowe

Działalność literacka:

Od 1774 r. na królewskie polecenie pracował nad Historią narodu polskiego, w której dokonał krytycznego przeglądu źródeł do dziejów narodowych, odrzucając ahistoryczne mity i legendy. Spod pióra Namszewicza wyszło siedem tomów, które stanowią opis dziejów Polski do roku 1386 r., czyli momentu śmierci Kazimierza Wielkiego.

Ponadto Naruszewicz wydal poezje Sarbiewskiego, Horacego, antologię sielanek, a także tłumaczenia m in. dziel Tacyta i Anakreonta. Wywarł znaczny wpływ' na współczesnych mu poetów, m.in. na Tomasza Kajetana Węgierskiego i Franciszka Zabłockiego.

««Utwory»»

Balon