39783

b)str 59: Jako sam świat o tyle, o ile jest wspólny nam wszystkim i różny od posiadanego w nim, przez nas, prywatnego miejsca.

Jako świat wytworów ludzkich /nie tylko materialne/, które nas łączą, ale też rozdzielają. Sfera publiczna to, to co stanowi nasz wytwór poprzez, który wzajemnie na siebie oddziałujemy. Gwarancją sfery publicznej, miernikiem stopnia jej rzeczywistości: jest wspólne odnoszenie się do tego samego przedmiotu.

Publicznie jesteśmy kimś innym niż indywidualnie rteatr masek, gęby/w społeczności przyjmujemy jakąś gębę.

Rola społeczna /socjologia, psychologia, filozofia — trzy różne pojęcia/: przekonania, poglądy, interakcje;

Pozycja społeczna: wyznaczają je obowiązki i uprawnienia, określające nasze relacje z innymi.

Do konstytutywnych jakości przestrzeni publicznych należy to: 1) jest otwarta; 2) to co się w niej dzieje jest jawne; W rzeczy samej przypomina ona scenę teatralną, publiczne - dostępne dla każdego, występujący mogą wrócić na widownię i dać miejsce innym.

W warunkach demokratycznej wolności słowa nie zamyka się przed nikim, ten co chce coś ujawnić/nagłośnić powinien spełniać kryteria etyczne.

Opinia publiczna w przestrzeni publicznej: pojęcie opinii publicznej jest nowe XX wieczne;

SartoriTeoria demokracji: wyrażenie stworzono przed rewolucją francuską /poprzedzało ją voxpopuli, woła powszechna Rousseau/;

Termin opinia publiczna nawiązuje do rozróżnienia na doksę a episteme:

opinia publiczna = doxa /coś co może być trafne, ale nie musi/ — w kontekście doksy można zadać pytanie; czym jest to co nam wspólne, wobec czego doksę głosimy? Jedno z ujęć:

-    opinia publiczna to reakcja zbiorowości ludzkich na działania polityczne jako wyrażany publicznie stan świadomości owej zbiorowości;

-    opinia publiczna odwołuje do społeczeności. bądź wielości społeczności, której rozproszone stany umysłu, opinie, wchodzą ze sobą w we wzajemne oddziaływania z natłokiem informacji dotyczących stanu res publica /Sartori/.