2
metody różnic cząstkowych
S=a*b*c
S, = a, * bi * Ci
S2 = aj * b, * Ci
S, = (a2-ai)*b,*Cl
Sb = ai ( bj -bi) * Ci
Sf = ai*bi(c2-ci)
Sa = (aj - ai) ( bj- bi) * c,
S* =( aj-ai)( Cj-Ci )*bi
Su = ai (bj-bi)( Cj-Ci )
Łfa = (aj-ai )(bj-bi )(cj-ci) I = AS
AS = S» - Si = S* + Sb+ Sf + S* + S, + Su + Sjb, jeżeli liczba czynników wynosi n to możemy policzyć:
a) n odchyleń cząstkowych wyrażających indywidualny wpływ poszczególnych czynników
b)
n * (n —1)
odchyleń cząstkowych wyrażających łączny wpływ dwóch czynników
c)
n(n —l)(n —2)
czyli taką wielkość odchyleń cząstkowych wyrażających łączny wpływ trzech
3.
4.
czynników
metoda logarytmowania
a) ustalenie odchylenia łącznego badanej wielkości
b) ustalenie dynamiki badanej wielkości i poszczególnych czynników
dynamika badanej wielkości = iloczyn lub iloraz dynamiki poszczególnych czynników
c) zlogarytmowanie powyższej równości (log 10-tny )
d) ustalenie wpływu poszczególnych czynników na odchylenie badanej wielkości S’ = a’ * b’
a' S2
S=TT S’=T" b S,
metoda funkcyjna
S= a * b
AS = S2-S,
A’ =
B’ =
B
A = ■
cii
S,*B(1+ )
Dla trzech czynników S = a*b *c
B+C
Sb = S, • B ( 1
Sc = S,*C( 1
2 |
* 3 » |
A+C |
A* C |
2 |
+ 3 > |
A + B |
A*B |
2 |
ł 3 » |
B+C
S, = S,* A( 1
W przypadku ilorazu wskaźniki zmienności dla wielkości występujących w liczniku liczymy tak jak poprzednio wskaźniki zmienności dla wielkości występujących w mianowniku obliczamy dzieląc podstawę porównania przez wielkości rzeczywiste.
s = |
o | |
b °2 |
6, | |
A = |
— - 1 |
B = *”* - 1 |
b2 |