39225

model partii wyborczej).

partia wyborcza = partia wszystkich = catcli allpeople’sparty

Cechy modelu partii wyborczej:

•    rezygnacja z dążenia do zmonopolizowania reprezentacji interesów jednej grupy społecznej i reorientacja na poszukiwanie zwolenników w możliwie najszerszych kręgach społeczeństwa

•    formułowanie propozycji i rozwiązań najkorzystniejszych dla jak największej liczby wyborców

•    partia ta nie dąży do zbudowania szerokiej bazy członkowskiej - podstawą jej funkcjonowania są wyborcy

•    partia nadal zachowuje struktury zdolne wcltlonąć dużą liczbę osób, jednak nie stara się tego dokonać

•    rezygnacja z zaangażowanie członków w codzienną pracę oraz z ich współpracy w sytuacjach szczególnych (np kampania wyborcza)

•    członkowie przestają być liczącą się bazą finansową partii; pojawienie się subwencji rządowych

•    wzrasta znaczenie elity przywódczej partii

•    rezygnacja z reprezentacji jednej wyraźniej grupy społecznej = rezygnacja z identyfikacji gnrpowej; mniejsza rola ideologii, programy mniej wyraźne ideowo, skoncentrow'ane na sprawach mekontrowersyjnych, o wysokim poziomie ogólności

•    paitie zbliżają się do siebie ideow^ro

•    osłabienie tradycyjnych więzi z partią przechodzących w rodzinach z pokolenia na pokolenie

•    zamk lojalności wyborcy - chw iejność elektoratu <volatilitv - zmiana zachow ań wyborczych polegająca na Dopieraniu różnych partii politycznych w kolejnych wwborach)

•    wzoizec wyborczy konkurencja otwarta, gra między' partiami toczy się o zdobycie jak największej liczby wyborców we wszystkich możliwych grupach społecznych

Granice w dążeniu do realizowalna modelu partii wyborczej:

•    wyraźna ideologia - partie chadeckie (nawiązania do wartości religijnych uniemożliwiają zmobilizowanie szerszych i bardziej heterogenicznych grup wyborczych)

Powstanie modelu partii wyborczej jako reakcja na kryzys partii politycznych, polegająca na adaptacji organizacji i sposobu działania do spadającej atrakcyjności w oczach społeczeństwa, manifestującej się popizez zmiany zachowaj) wyborczych i lojalności partyjnych.

Kryzys partii politycznych należy także łączyć z: powstawanie alternatywnych sposobów uczestnictwa politycznego (mchy społeczne, grupy nacisku), zastępowanie partii przez biurokrację i media, itp.

2