Jak można pomóc dziecku nadpobudliwemu psychoruchowo ?
Przede wszystkim należy stworzyć warunki, w których będzie mogło ono zaspokoić swoją potrzebę ruchu. Należy jednak pamiętać, aby zabawa nie przekształciła się w szaleństwo, które zmęczy. Przebieg zabawy powinien być starannie przemyślany przez dorosłych.
Zabawy ruchowe powinny być przeplatane spokojnymi formami aktywności dziecka, np.: rysowaniem. Pamiętając jednak, że dziecku nadpobudliwemu trudno jest dłużej skoncentrować się przez dłuższy czas na rysunku, powinniśmy włączyć się do zabawy przez skierowanie jego uwagi na jakieś ważne szczegóły rysunku, a niekiedy pomóc w momencie trudności oraz zachęcić do dokończenia czynności. Ważne jest również, abyśmy nie negowali, nie krytykowali jego wytworu, czy też nie grozili karą, gdy nie potrafi wykonać konkretnego zadania. Należy spokojnie z dzieckiem porozmawiać, a nawet razem z nim doprowadzić pracę do końca.
Ze względu na ograniczenia w percepcji i przetwarzaniu informacji powodowane przez zespół ADHD, dziecko wymaga określonego, dopasowanego do jego możliwości postępowania ze strony nauczyciela.
Po pierwsze stosujemy odpowiednie zasady, po drugie w określony sposób wydajemy polecenia, a po trzecie jesteśmy konsekwentni w postępowaniu z dzieckiem. Stanowczość, skuteczność i sprawiedliwość to ważne cechy tego postępowania.
Zasady formułujemy krótko i pozytywnie, często je przypominamy i zawsze ich przestrzegamy. Powinny być dynamiczne, działać obustronnie, a ich liczba powinna być ograniczona.
Wydawanie poleceń powinno być poprzedzone podejściem do dziecka, pozyskaniem jego uwagi np.: przez położenie dłoni na jego ramieniu. Potem kierujemy krótkie, jednoznaczne polecenie, powtarzamy je, prosimy dziecko o jego powtórzenie i dopiero wówczas egzekwujemy realizację polecenia, wykonanie zadania.
Analizując przejawy zachowań typowych dla zespołu ADHD u dzieci przedszkolnych należy pamiętać, że ich współwystępowanie i nasilenie jest ściśle związane z typowymi zmianami okresu rozwojowego. Dorośli powinni być wnikliwymi obserwatorami zachowań dziecka w różnych sytuacjach, aby mogli stwierdzić, czy objawy te są charakterystyczne dla ADHD czy też wynikają ze zmian rozwojowych dziecka.