6758

2

Najczęściej w młodszych latach trudności w czytaniu i pisaniu występują jednocześnie. Wcześniej ustępują trudności w czytaniu, dłużej, a nawet przez całe życie, utrzymują się trudności z poprawna pisownią.

Niski poziom graficzny pisma, jeśli nie był poprawiony wskutek specjalnego treningu w pisaniu i ćwiczeń usprawniających pozostaje bez z mian od początków nauki pisania, aż do dorosłości i wykazuje również tendencję do pogarszania się. W wypadku wcześnie i dobrze prowadzonej terapii pedagogicznej dynamika zmian jest wyraźna i może dojść do ustąpienia trudności w czytaniu i pisaniu.

Specyficzne błędy w czytaniu zazwyczaj wymienione to : trudności z przypomnieniem sobie głoski odpowiadającej odczytywanej literze, mylnie liter: p - b; d - g; czyli podobnych pod względem kształtu, czytanie wyrazu od końca do początku, szczególnie krótkich wyrazów np. od -d, czytanie pierwszej sylaby i ostatniej, opuszczając środkową, gubienie miejsca w którym dziecko C2yta, gubienie linijek, ponowne czytanie tej samej linijki, odczytywanie pierwszej litery lub sylaby i domyślanie się wyrazu, często w oparciu o kontekst treściowy. Dzieci dyslektyczne najpierw syntetyzują głoski po cichu, a potem głośno wymawiają cały wyraz, „zacinają się", czyli robią dłuższe przerwy po przeczytaniu trudniejszego wyrazu, nie stosują interpunkcji, czytają ze złą intonacją, powoli i nie rozumieją tekstu po przeczytaniu na głos.

8.2. Opóźnienia i zaburzenia percepcji wzrokowej.

Percepcja (spostrzeganie)¹ to proces bezpośredniego odzwierciedlenia zjawisk w ich różnych właściwych, zachodzący dzięki współdziałaniu analizatorów, na podstawie już istniejącego doświadczenia osobnika.

Niezbędnym warunkiem prawidłowego przebiegu procesu spostrzegania jest

1

W. Szewczuk : Słownik psychologiczny. Warszawa. Wyd. „Wiedza Powszednia”. 1985. s. 292