mie się specyficzne trudności z czytaniem i pisanie często zaburzenia te występuje} oddzielnie. m> A|c
Czym różni się dysleksja od dyskalkulii?
Czym jest dysleksja. to już wyjaśniałem. Dyskalkulia t0 cyficzne trudności w przyswajaniu pojęć matematyczny^ i liczeniu. Często współwystępuje z dysleksją i podobnie jj dysleksja jest konsekwencją dysfunkcji mózgu. Dyskalkuf rozwojowa powoduje, że dziecko od początku nie interesuj się matematyką, nie jest w stanie zrozumieć jej podstaw. co w konsekwencji prowadzi do słabszego rozumienia próbie-mów matematycznych.
Tyle się ostatnio mówi o dysleksji u dzieci rozpoczynają, cych naukę - czy zaburzenia dyslektyczne można szybko wyleczyć?
Zaburzenia dyslektyczne są tym rodzajem zaburzeń rozwojowych. które nie są tak oczywiste i widoczne, jak np. fizyczne kalectwo, dlatego bywają nazywane „ukrytym kalectwem*1. Podkreślam jednak, że dysleksja to zaburzenie, a nie choroba. Dysleksji nie można, tak jak np. grypy, wyleczyć w ciągu tygodnia. Nie jest to również coś. z czego się wyrasta.
Osoby z dysleksją są uczone w ramach niekiedy długoletniej terapii psychopcdagogicznej. jak radzić sobie ze swoimi problemami (najlepiej, jeśli terapia ta jest prowadzona od najwcześniejszych lat nauki, gdyż nie nabierają złych nawyków' przy nauce czytania i pisania). Wielu z nich wypracowuje własne strategie przystosowawcze (bez pomocy terapeuty), dzięki którym jakoś dają sobie w życiu radę.
Wiele dzieci w młodszym wieku szkolnym przejawia zaburzenia typu dyslektycznego, które nie znikają samoistnie w wyniku zwykłych oddziaływań dydaktycznych w toku realizacji szkolnego programu nauczania. Dzieci dysklektyczne i zagrożone dysleksją żle sobie radzą w przedszkolu czy w szkole, gdyż w większości przypadków nie są w stanie uporać się z tym problemem same. Niezbędna jest im często pomoc spe-
rh iawać sobie sprawę, że podstawowe formy pomocy Nalcż>' /-°o[ll mąją charakter pedagogiczny. Tylko w niektó-tym dZ\voadkach celowe może się okazać wsparcie terapii i-ycb PrZi' oddziaływaniami psychoterapeutycznymi czy j^dagoS1 ' nymi. O tym. czy wesprzeć terapię pedagogiczna^' ""^logicznie. musi jednak zdecydować lekarz.
cjajjStów: nauczyciela-terapeuty, pedagoga szkolnego l psy.
owi zrobić niespodziankę i kupić mu niezbędne Chcę szkoły. tzn. tornister, zeszyty, kredki - czy dorzeczy ŚH kupię te rzeczy bez niego?
krze zrooię. j
da że dzieci bardzo lubią niespodzianki. Ale w formie To Pra" anki kupiłbym mu coś. co bardzo chciałby mieć. ale niespoc zwiewa ^ ^ akurat przy okazji rozpoczynania nauki "'tTiei dostanie (np. komputerową grę dydaktyczną). Nato-■ t niezbędne rzeczy do szkoły, takie jak tornister czy ple-k kapcie na zmianę, zeszyty, kredki, długopis, radziłbym CaK ć razem z dzieckiem. Niechciane kredki .nie rysują", dłu-kup.‘ nie pisze", a brzydkie, nielubiane zeszyty można tylko g°hazi<rać Dziecko powinno też przymierzyć tornister. Prawdzie czy jest dobrze usztywniony, czy ma odpowiedniej długości paski i odpowiednią liczbę przegródek. Kapcie kupione przez mamę czy babcię mogą stać się przedmiotem drwin rówieśników, te zaś. które dziecko samo sobie wybiera:, na pewno potrafi wybronić, nawet gdyby komuś się me podobały. Kolorowe, pachnące nowością przybory i pomoce szkolne wybrane przez dziecko zapewne sprawią, że nie będzie się ono mogło doczekać pierwszego dzwonka, aby się ni-mi pochwalić i nacieszyć.
Jak można by wykorzystać wakacje dla dziecka niezbyt dojrzałego do nauk i zy d*ie-
kacji są organizowane jakieś formy pomocy tym etom i ich rodzicom?
Wakacje są dobrym okresem do spokojnego, rzec^we^pO* obserwowania dziecka (chociażby z wykorzystaniem p
155