7288

jak również do sytuacji w których mężczyźni i kobiety otrzymują nierówną płacę za taką samą pracę wykonywaną w tym samym przedsiębiorstwie lub w tej samej służbie prywatnej bądź publicznej.

Gabrielle Defrenne wniosła do sądu belgijskiego powództwo o odszkodowanie przeciwko swojemu pracodawcy. Twierdziła, że w latach 1963-1966 jako kobieta była ofiarą dyskryminacji w zakresie wynagrodzenia w porównaniu z mężczyznami wykonującymi taką samą pracę. Sąd belgijski pizedstawił Trybunałowi Sprawiedliwości pytanie, czy przepis Traktatu dotyczący zasady równego wynagradzania kobiet i mężczyzn wywiera bezpośredni skutek.

Orzeczenie w sprawie Fratplli Costanzo (C-103/88)

Pytania prejudycjalne zostały podniesione w sporze, w którym spółka fratdli Costanzo SpA (zwana dalej "Costanzo' ), powód w sprawie głównej, wnosiła o unieważnienie decyzji na mocy której mediolańska giunta municipale (gmina) najpierw odrzuciła ofertę złożoną przez Costanzo w procedurze przetargu na roboty budowlane, a następnie udzieliła zamówienia spółce Impresa Ing. Lodigiani SpA (zwanej dalej Lodigiani). W ramach przygotował do mistrzostw' świata w piłce nożnej, mających odbyć się się we Włoszech w 1990 r.. gmina Mediolan przeprowadziła przetarg ograniczony na roboty budowlane związane z zagospodarowaniem stadionu piłkarskiego. Przyjętym kryterium udzielenia zamówienia była najniższa cena. Z ogłoszenia o zamówieniu wynikało, że - zgodnie z ww. dekretem - należało uznać za nienormalne i tym samym wykluczyć z procedury przetargowej oferty, które przekroczyły kwotę wyjściową ustaloną jako cena robót budowlanych o więcej niż 10% poniżej średniej wartości procentowej, o którą dopuszczone oferty przekroczyły tą kwotę. Giunta municipale podjęła zatem decyzję o wykluczeniu oferty Costanzo z procedury przetargowej i o udzieleniu zamówienia spółce Lodigiani. która złożyła najniższą ofertę spośród wszystkich spełniających warunek określony w ogłoszeniu o zamówieniu. Costanzo zaskarżył tę decyzję przed tribunale amministrativo regionale per la Lombardia, twierdząc w szczególności że jest ona bezprawna, ponieważ została wydana w oparciu o dekret z mocą ustawy, który był niezgodny z art. 29 ust. 5 dyrektywy Rady 71/305. To skłoniło sąd do skierowania do Trybunału pytań prejudycjalnych.

Trybunał udzielił pozytywnej odpowiedzi na pytanie, czy organy administracyjne państw członkowskich są zobowiązane do stosowania prawa wspólnotowego i zobowiązane do zaniechania stosowania przepisów krajowych sprzecznych z prawem wspólnotowym. Co więcej, jasno sprecyzował, że również organy administracji publicznej podlegają w tej mierze takim samym zasadom jak sądy krajowe. Trybunał określił, że rozwiązanie przeciwne ograniczyłoby efektywność wypracowanych zasad supremacji i bezpośredniego skutku prawa wspólnotowego. ., Władze administracyjne, także władze gmin, podlegają temu samemu obowiązkowi jak sąd krajowy, jeżeli chodzi o stosowanie postanowień (...) oraz powstrzymanie się od stosowania tych krajowych przepisów prawnych, które są z nimi sprzeczne "'¹.

Orzeczenia $Ql<wgQ I. U. w sprawię Traktatu z Maastricht

Dwa znane orzeczenia Federalnego Trybunału Konstytucyjnego (FTK): Solange I z 1974 r. oraz Solange II z 1986 r. prowadzą do wniosku, iż RFN jest państwem suwerennym, zaś jego członkostwo we Wspólnotach Europejskich jest wyrazem suwerennej woli. Prawo wspóbiotowe obowiązuje na terytorium RFN na podstawie zgody parlamentu na ratyfikację europejskiego prawa traktatowego. Zgodnie z orzeczeniem Solange II. FTK uznał, że powstrzyma się od oceny zgodności prawa wspólnotowego z niemiecką Ustawą Zasadniczą, dopóki w prawie wspólnotowym utrzyma się taki poziom ochrany praw podstawowych, jaki gwarantuje niemieckie prawo konstytucyjne. A zatem. FTK ma kompetencje do kontrolowania wszelkich aktów prawnych obowiązujących na tetytorium RFN.

Sprawa dotyczyła skargi przeciwko przepisom WE odnośnie importu grzybów, na podstawie których powodom odmówiono przyznania zezwolenia na import. Zdaniem powodów przepisy te ograniczały ich konstymcyjnie chronione prawo wolności handlu. Była to także część skargi na to. że przy rozpatrywaniu ich podań nie zastosowano odpowiednich procedur, w tym prawa wnioskodawców do wypowiedzenia się w związku a decyzjami administracyjnymi i prawo do odpowiednich środków obrony. Strona skarżąca oczekiwała, że w sprawie "Solange 1" sąd zajmie się natychmiast zbadaniem zakwestionowanych przepisów prawnych. Zamiast tego sąd dokonał wstępnego przeglądu rozwoju WE w celu sprawdzenia, czy warunki dotyczące katalogu fundamentalnych praw i gwarancji parlamentarnych pozostają niespełnione.

Po pierwsze, trybunał zauważył, że ETS w kilku przypadkach wykazał, że prawo wspólnotowe chroni fundamentalne prawa. Jednak charakter tych praw nie był całkowicie jasny. Dlatego też z perspektywy niemieckiej konstytucji szczególnie istotne jest wykazanie przez sprawę, 17 iż prawo wspólnotowe " nie zezwala na środki, które nie są zgodne z fundamentalnymi prawami uznanymi i zagwarantowanymi przez konstytucje patistw (członkowskich) ”. Innymi słowy, prawo wspóbiotowe zawiera takie konstytucyjnie uznane i zagwarantowane prawa.