8730

Kryzys Europejskiego Systemu Walutowego 1992-1993

1.    Przyczyny kryzysu:

S Niedostateczny stopień konwergencji gospodarek krajów UE oraz zbyt sztywny mechanizm kursowy

S Rozbieżne preferencje w zakresie polityki gospodarczej (np. Niemcy)

S Pełna liberalizacja przepływów kapitałowych

S Działalność dużych międzynarodowych inwestorów (ataki spekulacyjne na waluty Wielkiej Brytanii, Włoch, Hiszpanii, Portugalii i Szwecji)

2.    Atak spekulacyjny na funta

Atak na funta został przygotowany przez fundusz inwestycyjny Quantum George’a Sorosa we wrześniu 1992 r. —► Otwarcie w bankach linii kredytowej o wartości 15mld. Funtów —* Masowa sprzedaż funta przez fundusz —► Interwencje Banku Anglii w obronie funta : Pożyczka od Bundesbanku w markach, w ramach systemu pożyczek krótkoterminowych VSTFF Sprzedaż własnych rezerw walutowych przez Bank Anglii Obrona funta okazuje się zbyt kosztowna (wysokie stopy procentowe, pogłębienie recesji w gospodarce, zagrożenie stabilności EMS) —►    Decyzja o upłynnieniu funta

f Podobne ataki spekulacyjne były również przeprowadzane na następujące waluty: franka francuskiego, lira włoskiego, pesetę hiszpańską i escudo portugalskie.

#

3. Skutki kryzysu:

S Straty na różnicach kursowych

S Niskie straty banków komercyjnych i przedsiębiorstw

S Dewaluacja funta przyczyniła się do zmniejszenia bezrobocia bez jednoczesnego wzrostu inflacji