Mechanizmy różnicowe
Mechanizm różnicowy rozdziela napęd na półosie i umożliwia toczenie się kół mostu napędowego z różnymi prędkościami obrotowymi. Podczas ruchu na zakręcie każde koło samochodu przebywa w tym samym czasie inne odcinki drogi. Dlatego każde z kół mostu jest osadzone na osobnej półosi, a półosie są napędzane przez mechanizm różnicowy tak rozdzielający strumień mocy, że możliwe jest obracanie się kół z różnymi prędkościami obrotowymi.
Najczęściej spotykanym w samochodach jest stożkowy mechanizm różnicowy. Koło talerzowe przekładni głównej jest przymocowane do obudowy mechanizmu różnicowego. Półosie napędowe są wsunięte do wnętrza mechanizmu, a na ich wielowypustowych zakończeniach są osadzone stożkowe koła zębate o zębach prostych - tzw. koła koronowe. Koła koronowe są zazębione z satelitami - niewielkimi stożkowymi kołami zębatymi o zębacli prostych - osadzonymi obrotowo na czopach krzyżaka. Krzyżak jest zamocowany w obudowie mechanizmu różnicowego i obraca się wraz z nią.
Spotykane są także mechanizmy różnicowe z kołami walcowymi.
Jakkolwiek mechanizm różnicowy jest urządzeniem niezbędnym do prawidłowego toczenia się kół, wpływa on niekorzystnie na własności ruchowe samochodu. Różnica momentów między kołami mostu nie może przekroczyć podwójnej wartości wewnętrznego momentu tarcia mechanizmu różnicowego. Oznacza to, że w razie poślizgu jednego z kół mostu, do drugiego koła zostaje doprowadzony jedynie niewielki moment, równy momentowi tarcia koła ślizgającego się po śliskiej nawierzchni, powiększonemu o wartość podwójnego momentu tarcia.
Aby zapewnić ruch samochodu w warunkach sprzyjających poślizgowi kół, mosty napędowe pojazdów przeznaczonych do poruszania się w ciężkim terenie wyposaża się w: mechanizmy różnicowe z urządzeniami blokującymi; lub mechanizmy różnicowe o zwiększonym tarciu wewnętrznym (krzywkowy, ślimakowy, z wkładkami ciernymi).