b) Czy zdarzenia fizyczne są czynnikami wywołującymi zdarzenia mentalne (bądź częścią takiego czynnika wywołującego), i na odwrót? Czy zdarzenia fizyczne kiedykolwiek wytwarzają zdarzenia mentalne, i na odwrót?
c) Czy zdarzenia fizyczne mogą stanowić pełne wyjaśnienie zdarzeń mentalnych? Czy w kategoriach fizycznych można wyjaśnić to, co się dzieje w umyśle?
Stanowiska:
1. Intcrakcjoni/m (dualizm; Descartes)
Ad a) - tak, między umysłem i ciałem zachodzą ścisłe związki przyczynowe.
Ad b) - tak, niektóre zdarzenia fizyczne są czynnikami wywołującymi zdarzenia mentalne, i na odwrót. Umysł i ciało to dwie różne rzeczy - metafora kuchenki i czajnika. Każde z nich może istnieć niezależnie od drugiego, ale w czasie życia oddziałują na siebie wzajemnie.
Ad c) - nie.
2. Pardlcli/m (dualizm)
Dla każdego zdarzenia mentalnego istnieje dokładnie jedno odpowiadające mu zdarzenie fizyczne [rodzaj?] i na odwrót [?], są od siebie całkowicie niezależne, ale w czasie życia są ściśle skorelowane. Jedno nie powoduje drugiego i nie są one skutkami wspólnej przyczyny. 3 odpowiedzi negatywne.
3. fcpifenomenali/m
Ciało jest rzeczą, a umysł nie, jest jedynie szeregiem zdarzeń mentalnych, z których każde jest w pełni wyjaśniane przez zdarzenia fizyczne. Metafora cienia rzucanego przez ciało, zapachu dochodzącego z czynnej fabryki. Ciało może istnieć bez umysłu, ale nie odwrotnie. Umysł jest czymś ściśle zależnym od ciała, zdarzenia mentalne nie mogą istnieć niezależnie od zdarzeń fizycznych. Zdarzenia fizyczne mają skutki, a mentalne nie.
Materializm, ale mamy fenomeny, określane jako mentalne, ale nie są one zdarzeniami z dziejów pewnej rzeczy, są produktami ubocznymi działalności ciała, tego, co zachodzi w mózgu. Umysł jest, ale nie jest rzeczą. Zdarzenia mentalne są, ale nie ma czegoś takiego, jak umysł. 3 odpowiedzi pozytywne.
4. Teoria podwójnego aspektu
Umysł i ciało to nie dwie różne rzeczy, lecz dwa różne aspekty tej samej rzeczy, czegoś, co nie jest ani umysłem, ani ciałem. Są niezależne, nie oddziałują, ale jest obustronny paralelizm, dzięki temu, że są skutkami wspólnej przyczyny. 3 odpowiedzi negatywne.
5. Redukcjonizm
- Watsonowski - redukcja zdarzeń mentalnych do fizycznych, zdania dotyczące umysłu trzeba traktować jako zdania o zachowaniu. Niektóre z nich wykraczają poza świadectwa.
- wyrafinowany - wyjaśnianie czegoś, co może być niezrozumiale, przez sprowadzenie do czegoś innego, co da się zrozumieć.
Sprowadzenie zdarzeń mentalnych do zdarzeń zachodzących w mózgu, zdarzeń neuronalnych. Jeśli uda nam się podać dostatecznie dokładny opis zdarzeń neuronalnych, to dostaniemy wyczerpujący opis czyjegoś życia psychicznego.
Zarzuty:
1. Samo nagromadzenie danych nie sprawia, że umiemy je zrozumieć, zinterpretować i czemuś przypisać,
2. Pomija w opisie świata umysłowego „jednostkowy punkt widzenia”, nie uwzględnia prywatnego, subiektywnego charakteru - jest bezużyteczny (T. Nagel). W życiu osobniczym musi być coś specyficznie nasze, coś, co sprawia, że jestem osobą, i to sobą, a nie kimś innym,
3. Osoba wychowywana tylko wśród czarno-białych przedmiotów, gdy zobaczy pomidor, nie będzie wiedziała, jak go opisać (?).