101270

na zastosowaniu takiego rozpuszczalnika, który chemicznie reaguje na substancję przeznaczoną do ekstrakcji. Do tego celu stosuje się najczęściej:

•    [do wyodrębniania kwasów organicznych i fenoli z ich roztworów w rozpuszczalnikach organicznych lub do usuwania kwaśnych zanieczyszczeń z roztworów]: — 5%-owy wodny roztwór wodorodenku sodu lub potasu, 5%-owy lub 10%-owy roztwór węglanu sodu, 2%-owy albo nasycony roztwór wodorowęglanu sodu. Powstająca w wyniku reakcji sól kwasu z reguły rozpuszcza się w wodzie i zostaje w ten sposób przeprowadzona z fazy organicznej do wodnej;

•    [do przenoszenia substancji i zanieczyszczeń O charakterze zasadowym Z fazy organicznej do wodnej]: — rozcieńczone kwasy: solny i siarkowy(VI);

•    [do usuwania eterów z halogenków alkilowych] — stężony kwas siarkowy.

W pozostałych przypadkach rozpuszczalnik stosowany do ekstrakcji powinien być chemicznie obojętny w stosunku do ekstrahowanych substancji. A oto dalsze cechy, jakimi powinien charakteryzować się dobry rozpuszczalnik w stosunku do fazy, z której prowadzi się ekstrakcję:

•    niewielka wzajemna rozpuszczalność obu faz - ekstrahowanej i ekstrahującej,

•    duża rozpuszczalność ekstrahowanej substancji, pożądana niewielka rozpuszczalność innych składników mieszaniny,

•    duża wartość stałej podziału (uwaga 14),

•    duża różnica ciężarów właściwych obu faz,

•    trwałość substancji w roztworze,

•    duża czystość i trwałość,

•    małą skłonność do tworzenia emulsji (uwaga 15),

•    mała lepkość,

•    łatwość i bezpieczeństwo manipulacji,

•    łatwość usunięcia z roztworu.

II.3.3. Wykonanie ekstrakcji.