105776

[(HA)₂]⁽²⁾

Kdim.• ^CHA]2(2) -»[(HA)₂]^,2> - Kd«, (HA]²«»

Całkowite stężenie składnika C (kwasu HA) w poszczególnych fazach wynosi:

Cc^,ł> = ^[HA]<1> . Cc^<2' = [HAP + 2[(HA)₂)^<2>

1—cx

Składnikiem ulegającym podziałowi między fazę wodną i organiczną jest monomer, dla którego współczynnik podziału wynosi:

_ [HAf^l)

[HA]⁽²>

Z powyższych równań wynika zależność:

c<²>

c^<1)(l - a)

1

K_c

2K

dim

_c(2)

Znając stopień dysocjacji a można wartości K_c i Kd™ odczytać z wykresu —jtt-w funkcji c^(l>.

C^w(l-Oj

2.    Cel ćwiczenia

Celem ćwiczenia było graficzne wyznaczenie współczynnika podziału kwasu benzoesowego między fazę wodną a ksylenową oraz stałej dimeryzacji tego kwasu na podstawie miareczkowania go roztworem NaOH w obydwu fazach.

3.    Zadane parametry

substancja	ilość	inne
woda destylowana	3 X 35 (cm^5)	d = l(g/cm^5]
ksylen	3 X 25 (cm^5)	d = 0,86(g/cm’)
kwas benzoesowy	0,102(g]	M = 122 (g/mol) K*, - 6.40 ia^ł
	0.255(g)
	0,354(g)
NaOH		C = 0,1 [mol/dm^5J

temperatura roztworu: 21°C

4.    Sposób wykonania ćwiczenia

Odważono, na wadze analitycznej, trzy naważki kwasu benzoesowego - wartości w punkcie 3. Przeniesiono je analitycznie do kolbek Erlenmayerek i do każdej dodano 25 cm³ ksylenu. Po rozpuszczeniu się próbek kwasu do każdej kolbki dodano po 35 cm³ wody destylowanej i wytrząsano przez 20 minut. Następnie roztwory przelano do rozdzielaczy, pozostawiono do rozdzielenia się faz (dolna faza - wodna, górna - ksylenową) i spuszczono poszczególne fazy do osobnych naczyń. Pobrano po 2 cm³ z każdej fazy ksylenowej i po 5 cm³ z każdej fazy wodnej. Pobrane próbki miareczkowano 0,1 molowym roztworem NaOH. Wyniki miareczkowania przedstawiono w tabeli w punkcie 5.

5.    Wyniki pomiarów

2