105897

Rozumienie:

1.    Interpretacja gramatyczna- rozważenie mowy w kontekście całości językowej

2.    Interpretacja psychologiczna (techniczna)- rozważenie mowy w odniesieniu do myślenia twórcy

Rozumienie to jedność ogółu i szczegółu. Mowa dzieje się wg pewnych reguł, praw, trzeba też wziąć pod uwagę styl mowy

Język jako narzędzie, które da się ująć naukowo, ale nie da się tego zrobić bo jesteśmy zanurzeni (brak tekstu)

Mówienie to coś więcej niż reguły, nie można go sprowadzić do praw, struktury ani do psychologicznego znaczenia języka.

Potem skłania się Sch do psychologii, mowę odnosi do całości życia, które tą mowę wyraża. Interpretacja psychologiczna: poszczególna mowa wyraża całość życia.. Interpretator powinien wczuć się w położenie autora tekstu, by ten tekst zrozumiał (=ująć proces stworzenia dzieła, odtworzyć pierwotny aut (?) twórczy

Sch: nie istotne jest to, co tekst mówi, ważne uzmysłowienie wewnętrznego myślenia autora (akcent nie na sens a na myślenie autora)

Interpretator:

-    powinien lepiej rozumieć twórcę niż on sam (int w lepszej pozycji niż autor).

-    powinien wczuć się w autora i jego dzieło (równość duchowa)

Każdy człowiek ma w sobie minimum 2-go człowieka (jesteśmy dzięki temu równi) Interpretacja psychologiczna przetrwała bardzo długo

Podsumowanie hermeneutyki Sch:

-    uniwersalna teoria sztuki rozumienia

-    na pierwszym planie język

-    normatywizm na dalszym planie

-    poszerza pole, nie tylko to, co napisane

-    rozumienie opiera się na rozmowie

-    rozmowa, porozumienie istotne

-    tekst jest źródłem obiektywnej prawdy- uwolnił hermeneutykę od momentów normatywnych

-    rozumienie odtwórczym powtórzeniem rozumienia autora

-    hermeneutyka podstawą wszystkich historycznych nauk humanistycznych.