106546

1) Człowiek egzystuje w środowisku, którego warunki fizyko-chemiczne nie sprzyjają przeżyciu Organizm jest więc od niego odgrodzony. Są tzw. powierzchnie kontaktu między środowiskiem zewnętrznym a wewnętrznym:

•    Skóra,

•    Układ pokar mowy',

•    Układ oddechowy,

•    Układ moczowy,

•    Narząd płciowy (u kobiet).

Są na nich wyspecjalizowane struktury:

•    Umożliwiają kontrolę wymiany materii i energii,

•    Otrzymują infonnację o zmiennych warunkach otoczenia, wykorzystywane do utrzymania homeostazy,

•    Receptory skórne odbierają informacje z otoczenia kształtujące różne fonny działania rtp. ucieczka, agresja.

Jednocześnie te struktury zapewniają nienaruszalność biologiczną i integralność organizmu -

nie pozwalają na umknięcie obcych elementów biologicznych (komórki i białka) - strawic-itie. Gdy jednak te ciała wnikną uruchamiają się mechanizmy ich ruszczenia swoiste i nieswo iste.

2)    Człowiek zbudowany jest z bilionów komórek o zróżnicowanej budowie i czynnościach. Współdziałanie tych komórek zapewttia sprawne działanie organizmu jako zintegrowanego systemu biologicznego.

3)    Bezpośrednie środowisko życia komórek to płyn okolokontórkowy - środowisko wewnętrzne życia.

Warunkiem prawidłowego przebiegu życiowych procesów wewnątrzkomórkowych jest utrzymywanie parametrów fizykochemicznych tego środowiska na względnie stałym poziomie = homeostaza. Fizjologia to nauka o homeostazie.